Roman van Lancelot

naar het (eenig-bekende) handschrift der Koninklijke Bibliotheek

XVIII. Vander joncfrouwen van Galastroet, waer ombe si Waleweine minnende ward.

Ons seget hier die aventure

Vanden castele ter selver ure,
Diemen heet der joncfrouwen casteel,
Daer ic hier vore of sprac een deel,
Daer Galaät hadde gelegen
Ende som die ridders verslegen,
Ende die quade costumen brac,
Daer ic hier vore gnoech of sprac,
Daer hem die .vij. broders ontreden
Die wile dattie andere streden,
Die Walewein gemoette daer naer
Ende twee gesellen met hem daer,
Ende die .vij. daer sloech doet.
Doent die joncfrouwe wiste al bloet,
Dat Walewein dit hadde gedaen
Ende hare dus was ontgaen,
Balch si hare sere om dat,
Want si horde secgen ter stat,
Dat hi die hoveste riddere was,
Ende die scoenste, sijt seker das,
Die men in langen hadde gesien;
Ende si ward heme minnende sere na dien,
Ende dedene soeken harentare.
Ende haer casteel ward daernare
Geheten vorward Galastroet:
Om dattene Galaät wan al bloet
Soe was hi geheten na hem om das,
Die te voren geheten was
Der joncfrouwen casteel, alsic versta;
Ende si was oec geheten daerna
Die joncfrouwe van Galastroet.
Doe sij vernam dat was doet
Galaet ende Perchevale mede,
Ende tgrael gewonnen was gerede,
Ende Bohord oec comen was
Te hove, alsic hier vore las,
Sinde si daer haestelike mettien,
Oft men Waleweine iet vonde te dien,
Die daer op dien poent nine es.
Verdriet, vernoi ende ongetes
Hadde die joncfrouwe omden here,
Ende mindene ilanc soe mere
Ende dedere om soeken ende spien,
Om dat sine gerne hadde gesien;
Mar daventure en wouts niet,
Wat si soect of wat si spiet,
Dat sine igerent hadde vonden;
Ende Venus, die minne, scoet haer tien stonden
Een strael in haer herte soe wel,
Dat hare nembermer ontvel;
Want die minne ward in hare
Soe stare, datmen oppenbare
An haer gewerke wel bekinde
Dat sine sere dullike minde;
Want si hier na om dese dinc
Gariëtte sinen broder vinc,
Alsic u hierna sal doen verstaen,
Maer ic moet eer, sonder waen,
Die aventuren u laten horen
Die gesciet sijn daer voren;
Want hierin seldi vinden al
Die aventuren groet ende smal,
Also alsi gescieden gereet.
Aldus quaemt toe, Godeweet,
Dat irste begin in enen dele,
Alsic u secge, vanden castele,
Dat hi dus geheten was,
Ende die minne oec na das
Om die ridders die Walewein scinde,
Dattene daerombe die joncfrouwe minde;
Dat seldi gewaerlike groet ende smal
Hierna vinden beschreven al.
Maer dit latic nu aldus wesen
Ende sal u vord van Artur lesen.