De kwelende zangberg, vercierd met veellerhande nieuwe airen

[p. 30]

Lof der Digters.

Het veyl de prys en eeren loon,
Van harlens die geleerdheyt minnen,
Verheffen myn on - der de goon:
Het woud haar Nim - - - - - - - - phjes blyde van zinnen,
Met rey - - - en sprin - - - - - - - - - - - - gend han - - - d aan hand:
De Saters vol van geyle brand;
My van 't gemeene volk afscheyden;
Om dat Eu-

[p. 31]

ter - - p myn op haar fluyt,
Polymnia op haare luyt,
Doen speelen,
Ik zal myn verbly - - - - den,
En heffen op myn kruyn ten Hemelwaard,
Zo ik als Lierpoeet mag zyn vermaa - - - rd,
Mag zyn vermaard.