Kruis gezangen of hemel weg vervattende leeven, lyden en sterven onzes zaligmakers Jezu Christi

[p. 28]

De Kruysdragende Christus.

Stel u ô myn ziel tot treuren, Ziet uw Hee- re gaat voor uit, 't Kruys dat
moet hy zelf op beuren on- der 't woelen- de ge- luyd; Zie hem knik- ken, zie hem
hygen, Al zyn lee- den zyn te teer, Om zyn last meer voort te krygen, Want het
drukt hem, want het drukt hem, want het drukt hem gantsch ter neer, Noch en lust hem
niet te swygen, In 't verbrei- den, in 't verbreiden, in 't ver- brei- den van Gods eer.

[p. 29]

 

1.

 

Stel u ô myn ziel tot treuren!

 

Ziet uw Heere gaat voor uit,

 

't Kruys dat moet hy zelf op-beuren,

 

Onder 't woelende geluid;

 

Zie hem knikken, zie hem hygen,

 

Al zyn leeden zyn te teer,

 

Om zyn last meer voort te krygen:

 

Want het drukt hem gantsch ter neer,

 

Noch en lust hem niet te zwygen,

 

In 't verbreiden van Gods eer.

 

2.

 

Elk stort hier een vloed van traanen,

 

En beklaagd d'onnozelheid;

 

Maar hy schikt zig tot vermaanen;

 

Wat is 't dat gy om my schreyd?

 

Schreyd veel liever om uw zonden,

 

Maak, zegt hy, dat gy die laat,

 

Dat het bloed uit myne wonden,

 

U in 't oordeel komt te baat:

 

Zo word gy van God gevonden

 

In der zielen zaal'gen staat.

 

3.

 

Dit 's de rechten weg ten leeven,

 

Schoon die aanloopt op de dood:

 

Wilt g' u achter my begeeven,

 

Zo verdwynd al uwe nood;

 

Kunt gy huys en hof verlaaten,

 

En uw Vrienden lief en waerd,

 

Wilt gy zelf dat leeven haaten,

 

Dat my zo veel rampen baard,

 

Dat zal u een leeven baaten,

 

Met myn Vaders eens van aard.