Kroniek van het Sint-Elisabethsconvent te Huissen (1667-1752 en 1782-1801)

(Gelders Archief 0566-33) H.K.H.-Documentatiecentrum VIIa6

folio 233

1745

In dit jaer is door gansch het land als mede in Holland en andere plaetsen een groote stervte geweest onder het rundvee. Waervan ons convent wel droevig gevallen gehad heeft, want in de tijd van 10 dagen heeft het convent door malkander verloren 83 beesten, so kleijn als groot. Dese sieckte was bij alle beesten niet even eens, want sommigen sijn gestorven aan de tweede, andere aan de vierde, anderen ook aen de selfde dag. Men heeft sommigen, dog wijnigen, geopent en daer bespeurt, dat de gal veel grooter was als ordinair is en hier in sijn sij alle gelijck geweest, dat het wit van d'oogen gansch rood was en gestaeg het water daar uijt liep als ook uijt de neus en moel. Het convent heeft alsdan geen kosten gespaert aen medecijnen, maer was alles tevergeefs. En bij het gebruijckvan de selve weder ieder beest met een deeken toegedeckt om aen 't sweeten te helpen, maer konde niets baten. Deese sterfte is rondom soo algemeen geweest, dat bijna niemand daervan vrij is geweest. En heeft alle haer beesten het sij wat vroeger of later hebben verlooren, soodat er wijnigen overbleven, Ja, sommigen hebben die 2 a 3 mael agter malkander verlooren, hetwelk gevaer het convent insiende heeft geen beesten weer aengekogt, maar sij soo veel kende, beholpen, totdat soo langsamerhand weeder wat konden aanwinnen. Soo dat er dan dit jaer ook geen rundvee is geslagt, maer meerdere varkens als gebruikelijk was, te weeten 20 in 't getal. Hetgeen nog in dit droevig toeval tot ons geluck was, was dat de pagt van 3 koningsweijden. die het convent voor ses jaren gepagt had, daervoor 's jaerlijcks betalende de somme van 400 Gld., juijst dat jaer geeijndigt was. En alsoo er nieuwe rentmeesters waren

[p. 89]

gekomen, die meerdere pagt wilde hebben, konde het convent daer toe niet resolveeren, maer praesen het selve als voorheen te betalen en dat weeder voor ses jaeren. Dog terwijl de rentmeesters daer toe aenstonts niet wilde overgaan, heeft ondertuschen ons Heer ons de sterfte der beesten overgesonden, wanneer het convent ten eenemael van die weijde heeft afgesien om soo nog dat geld te spaeren en af te wagten, hoe de saken sig verder souden schicke.

folio 234

Dit jaar op den tweede Pinxterdag is hier in onse kerk getrouwt d'heer Heijdendael, medicine doctor tot Arnhem, met juff- van Manen van Harderwijck, welke juff- hier lange jaren in het school in pensionair als kostjuff- hadde gewoont. Waerom versogt hier in de kerk getrouwt te mogen worden. De trouwplegtigheid is geschiet door onse Eerw. pater 's morgens vroeg onder een stille mis, doende sijn Eerw. daer onder een korte aenspraeck tot de nieuwgetrouden. Maer de buijtendeuren bleeven soo lange geslooten, tot de hoogmis begon. Des middags is hier een brave maeltijd gehouden, waerop ook eenige vrinden waeren en des avonds sijn de nieuwgetrouden met een koets na Arnhem gereeden. En ook andere vrinden vertrocken.

In november deeses jaer is onse Eerw. pater aangestelt tot aertspriester over geldeland door sijn excell. d'heer Ignatius Guylle, aerdsbischop van Caesareonen, nuntius tot Brussel, in plaets van d'Eerw. heer Creuwel, pastoor tot Doesburg, die om sijn ouderdom en onpasselijckheijd versogt had daer van ontslagen te worden.