't Kortswylige steekertie
(1654)–Anoniem Kortswylige steekertie, 't– Auteursrechtvrij
[pagina 88]
| |
Stem: Poliphemus an de &c.Boere-baantje smeerig vetje, spreyt u netje,
Daar ‘s een vogeltjen op ‘t tuk
Die syn lieve lente-leeden, wil ontleeden,
Agter ‘t onbekommert Iuk.
Daarmen regt-uyt onopspraaklyk, en vermaaklyk,
Leeven mag dat leven heet.
Buyten wan-trou ront en seker, daarmen weker,
En gesonder herten weet.
Niet verstemt van menschen-tongen, ongedwongen,
Keur ik dit aal-oude gilt,
Al het vryen en het trouwen, steekt vol rouwen,
Saalig die daar niet aan tilt.
‘k Ben voor al des werelts oogen, vuyl bedroogen,
Van dat diamante ding.
| |
[pagina 89]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Ik was verbrummelt graag de bruyt,
Maar ‘k flents so nood’ de luyeren uyt.
Monsr.
Ik vraag nog ein mool an U.E.
Wiljy my hebben ik sta ree.
- - - - - - - - Maar eer sal de Heemel vallen, eer ‘k weer mallen,
Wil dan aan de boere-kring.
Eer saltse in sant verkeeren, eer ‘s begeeren,
Tot een stads eedbreekster strekt,
Helsche slaverny weer trekt.
|
|