't Kortswylige steekertie
(1654)–Anoniem Kortswylige steekertie, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 52]
| |
Stem: Galathea geestig dier.
Koning
Galathea vrolyk hert
Onbekommert keeltje
Die ontlast u sware smert
Met een Herders veeltje
Kan mijn adelrykekroon
V niet trekken in myn throon,
Myn vergulde kleeden
V niet overreeden.
| |
[pagina 53]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
He! Fitta! Vaar jy knipt my niet,
Een mutsje vreught een stoop verdriet.
Monsr.
Om d’onkost van de luyermant,
So blyv’ ik liever d’oude quant.
- - - - - - - - Meen Alexo woelend’ hert,
Rusteloose Koning,
Stadig in ‘t gedruys verwert,
Van u vette woning,
| |
[pagina 54]
| |
Ik kies onder ‘t strooyen dak,
In genoegsaamheyt gemak,
d’Hoofsche beusel saaken,
d’Herderinnen-saaken.
Koning.
Galathea konstig dier,
Doet de konst u leven,
Wilt u met een vlugge swier,
Na het Hof begeven,
Daar een konst begeerig oor,
Staag is in een Hemels choor,
Dat mewaardig’ oogen,
Schreyen uyt medoogen.
Galathea.
Alexo verdoolde vrindt,
Swijgt van mensche keelen,
| |
[pagina 55]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
‘t Is dogters deugt, afkeerigheyt,
Preutsheydt en onbarmhertigheyt.
Monsr.
‘t Is sepers wis dat ik haar meen,
Broek ‘k vrees so voor een blaauwe scheen.
- - - - - - - - Dat het Hof met hooftseer vint
Leert natura queelen,
‘t Pluym gedierte op ons’ lant,
Dat sig op ons’ dakje plant,
En strooyt uyt sijn nesje,
Ons een geestig lesje.
| |
[pagina 56]
| |
Koning.
Koninglyke Herderin,
Hoort myn bitter smeken,
Herderlyke Koningin,
Laat u hertje weken
Of u aarselend gesigt,
Eens ontstraalde liever ligt,
Staf en kroon en leven,
Wil ik voor u geven.
Gal.
Weerde voogtschap hoog van magt
Troosteloose Koning,
Vwen wensch hier niet verwagt,
Deyst weer na u wooning,
Daarmen met ondanck-baarheydt,
Honing sonder smaak versmyt,
| |
[pagina 57]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
‘k Smul liever blanke Baars als Pos,
Wil jy gevleugelt ik wil los.
Monsr.
Och gaf ik u de regte soen!
Wat schoonder jong sou ‘t aapje broen.
- - - - - - - - ‘t Salig Herders woelen
Sal mijn brand verkoele.
Koning.
Laas! sal nu mij lange staf,
En mijn silv’re Saalen,
| |
[pagina 58]
| |
Oorsaak wesen van myn graf,
‘k Laat myn kroon vry daalen,
‘k Sie de grootste saligheydt,
In een Herders hutjen leydt,
Menschelijkste menschen,
Die geen rijk en wenschen.
|
|