't Kortswylige steekertie

Rondeel.

Elk houd’ syn toetje toe,
De Bruydt die sit te prijken,
Wel kikje Tietje? hoe?
Elk houd’ syn toetje toe,
Of hy verdient de roe,
Wat soud’ die praat hier lijken?
s’Is ‘t al, op Een na, moe
Elk houd’ syn toetje toe,
Daar sel sy soo niet kyken.

[p. 51]

- - - - - - - -

Van die Iuffr. en Monsr.

Iuffr.

Ik sou wel maar daar sit niet op,
Waar mee maak moy de mellikpop?

Monsr.

Ons flikkeren is maar klatergout,
s’Is gek die ons haar lyf vertrout.