|
| |
| |
| |
Graf-schrift Van een troosteloos Minnaar.
Schreyt, hier leyt een geestig Smitje,
Oogkens hadt hy als een gitje,
Voetjens rapper als een telletje,
Tantjens spitser als een spelletje,
Honing vloot’er uyt syn mont
Nu doot styf en flus gesont.
Hoe verteert het arme mensje,
Mist het maar ien ienig wenschje,
Als een entje kaars in ‘t vlammetje,
Denk eens om dit doolend’ lammetje,
Dat hier leyt, ay! vat het wel,
Selver was hy gravebreker,
Trooster, Doctor, Apoteker,
‘t Rouwe riedt, de aard’ ‘t brak watertje
| |
| |
| |
Van die Iuffr. en Monsr.
Loop, ay! loop, jy vryt om sunst,
Ik vry de kap, elk vryd’ om kunst.
‘k Sat ‘t Mysje wel haast in ‘t hair, maar
In ‘t huyshouden valt sy te swaar.
- - - - - - - -
Siende dit verschooven Patertje,
Hy heeft in ‘t lest, door angst verkropt
Syn eygen lyf in ‘t graf gestopt,
| |
| |
Flus een man, en een bitje,
Waar schuylje? waar sitje?
Dat ik dikwils most vreesen,
Ia jou deurtjen uyt deesen,
| |
| |
| |
Van die Iuffr. en Monsr.
Ik gluurde Scheepjens graag in ‘t Y
Al met een Ionker op myn sy.
Wod sy ter Waghen of ter schuyt,
Mijn soetert was wel sneeg de Bruyt.
- - - - - - - -
Al waren jou wangetjes suyker vergult,
Iou bekje met soete kau op gevult,
| |
| |
|
|
Auteursrechtvrij