De koninginne van Hongaryen

Samenspraak tussen Kloris en Roosje

Op een aangename voys.

Lieffelyke bosje en gy zilv’re vliete,
Die onder de telge al ruyschende schiete
O plaetsje daer ik nog onlangs vond,
Myn lachende blosende Rosemond,
Strooit uw blad’re gy jeugdige bomen,
En haakt u loop gy vlietende stromen,
Hebt deernis met myn verdriet,
Want Roosje myn schoone die vind ik hier niet.

[p. 18]

 

Lief ey vlegt een kransje van myrth en fiole,

 

Want agter dees hage had ik myn verschole,

 

Ey bluster, ey bluster myn jeugdig vier,

 

Hier onder dess wilge en popelier,

 

Speelt mars en venus door liefde gevange

 

En klaagt wilt myn u hertje lange?

 

Myn schaepjes die lopen op berg en dal

 

Maer Roosje u schone die vind ik hier al.

 

Komt dog Ganimedes en schenkt nextar voor goden,

 

En laet ons de herders en nimphies gaen node,

 

Ontfangt’er dit kransje en edel gewas,

 

En sit hier wat neder in ’t groene gras,

 

Ziet Phebus straele door ’t lommer der Elfe,

 

Hier moet nu Kloris syn Roosje omhelse,

 

Geen nectar soeter nog ambrozyn,

 

U lipjes myn Roosje veel veel soeter als wyn.