Het tweede deel van de koddige olipodrigo

Toon: De stille nacht genaakt, &c.

WEl gemanierde Maagd,
Ik doe dit ongevraagd;

Doch 'k ben daar toe gedreeven,

[p. 24]

 

Door uwe goede gunst,

 

En heerelijke kunst,

 

Die eeuwiglijk zal leeven.

2.

Gy prijst mijn veel te hoog,

 

Doch schijn ik, in u oog,

 

Zoo konstigrijk te leeven;

 

Zo bid ik, wilt die eer,

 

Die ik toch niet begeer,

 

Vry aan een ander geeven.

3.

Neen, Pronk - beeld van Jupijn,

 

Uw' konsten zijn niet klein,

 

Die gy doet met de Verve;

 

'k Loof waarlijk dat gy zint

 

Het alderwijste Kindt

 

Van de Goddin Minerve.

 

 

 

I.v.D.