Het tweede deel van de koddige olipodrigo

[p. 221]

Bedroge-meening Van Mejuff^r. D.W.A.

Voys: Hey waar benje Kooker Ianszen.

WEl de Droely dat komt kaaltjes,
Gut, wie hadt dat ooyt gelooft?
Och Me-juffer 't is te schraaltjes,
j'Hebt je zelf schier uit e slooft,

En zie nou,

Tot uw rou,

Ach! zoo scheit de Vent daar uit,

En hy laatje,

Met een praatje,

Daar je docht te zijn de Bruidt.

[p. 222]

2.

Neen, je Susje kan het beter,

 

('t Scheelt de helleft wel) as jy;

 

Want die houd 'er aan de veeter

 

Op het minste twee of dry,

 

Daarom dat,

 

Zy zoo rat,

 

Als de eene scheit daar uit,

 

('t Is al schrander)

 

Met een ander

 

Wordt op staande voet de Bruidt.

3.

Och! je hebt hem stuurs bejegent,

 

Dat hy jou zo licht opschiet,

 

Kostje jou dan (wat gort zegent)

 

Niet een beetje veinzen: ziet,

 

Want het was,

 

Een van pas,

[p. 223]

 

Lekker brokje veur je mond,

 

Ja een Lansje,

 

As ons Fransje,

 

Of zo goet je wenschen kondt.

4.

'k Lach zo waar me buik schier stikken,

 

Zo was elk al in de weer,

 

Om het een en 't aar te schikken,

 

Tegens 't Bruylofs-Feest en Eer,

 

O de Droes!

 

Want Moer Schoes,

 

Vette Jaapje methaar Vriendt

 

Quam vol hoope,

 

Aangeloope,

 

Juffrouw wees met mijn edient.

5.

Smeert den Borst quam met zen Breurtje

 

(Want wie docht om zuk abuis)

[p. 224]

 

Kloppen zeer beleeft aan 't deurtje,

 

Vrijster is je Juffer t'huis?

 

Want ik hoor,

 

Na en voor,

 

Datze nou al is de Bruidt,

 

En 'k zou mienen

 

Haar te dienen,

 

Want ick bin haar ouw karnuit.

6.

Kladde-botter, 'k meen Kees Koerten,

 

Hy, die de Besteitjes maakt,

 

Zey, ik heb een slag van Toerten,

 

Juffrou, die zo lekker smaakt,

 

Proefze vry,

 

En wilt my

 

Niet vergeeten, en me Neef

 

Maakt Banketjes,

[p. 225]

 

Rein en netjes,

 

Heel goet koop, en half te geef.

7.

Elsje quam met Linne loopen;

 

Grietje gaf Juffrouw een Tong,

 

Toch ze wouze niet verkoope;

 

Maar alleenig ze bedong,

 

Dat men haar,

 

Mit 'er Snaar,

 

't Gelt zou gunnen, zoo men Ham,

 

Of ook Hoenders,

 

En Kapoenders

 

Had van doen, of ook een Lam.

8.

't Is te mal om af te kalle,

 

Speulnoots had men al ezocht;

 

Jonges, 'k vraagje met je alle,

 

Is ooyt vreemder klucht edocht;

[p. 226]

 

Want ey ziet,

 

'k Weet het niet;

 

Doch hier speurje klaartjes uit,

 

En kond giszen,

 

Zonder miszen,

 

Dat Juffrouw was graag de Bruidt.

9.

d' Een die zey wat zelje maken

 

Voor een mooije Onder-rok?

 

Karmozijn of rood Scharlaken?

 

Zeper, 'k vraag 'et niet om 't jok;

 

Want als 't mijn

 

Werk zou zijn,

 

'k Nam veel liever vaste kleur,

 

Dan de ander;

 

Want men kander,

 

Als 't verschiet, niet weze veur.

[p. 227]

10.

Maar wat zel het voor een Bouwen

 

Wezen, daar je meê zult gaan

 

Na de Kerrik, om te Trouwen?

 

Hoor, ik zou voor 't beste raân

 

Aan Pord'-zooy,

 

Dat is mooy,

 

En daar by zou 'k een Request

 

Van gout Laken

 

Laten maken;

 

Want dat dunkt me alderbest.

11.

Heer hoe jentjes wilje wezen,

 

Met een Neus - doek zonder kant;

 

Want met Kant, zo zou ik vreze,

 

Is te weits, na mijn verstandt;

 

Maar zal hy,

 

Ook in 't Zy

[p. 228]

 

Zijn ekliet, ja wel ik zegt,

 

't Zel begetjes

 

Zijn wel netjes,

 

Asje 't zoo maar overlegt.

12.

Dus was alles al bedisselt,

 

Dus brak yder een zen kop;

 

Maar nou is de kans verwisselt,

 

En de Vryer schier 'er op,

 

Tot haar rouw,

 

Daarze nou

 

Zeker docht te zijn de Bruidt,

 

Och! zoo later

 

Onze Prater

 

Zitten, en hy scheid 'er uit.

 

't Is by me s'jan te vaats, Mejuffer 't is te kaaltjes,

 

Abuyze gelde meê: maar 't komt al vry wat schraaltjes,

[p. 229]

 

Zoo alles overleid, en jy waard wis de Bruidt,

 

En nou 't op 't nijpen komt, zoo scheid de vent daar uit.

 

't Is te vaats.

 

 

 

V. 2. R.B. 3. 2. S.T.