Het tweede deel van de koddige olipodrigo

[p. 187]

Wan-hoop.

Toon: Wel Ian wat Drommel, &c.

VErsteende en wrede Minnares,
Verharde Moorderes,
Mijn droeve Ziels-voogdes,
Beweegt tot mededoogen,
Neemt eens proef van mijn pijn en smert,
Haalt tot tuig tranen uit mijn oogen,
'K wed u hert, 'k wedt uw hert
Bewogen werdt.

Ziet u gebooge Slaaf geknielt,

Welk leeft gelijk ontzielt.
Ha! kleine Minne-fielt

[p. 188]

 

Wat werken niet uw schichjes,

 

Heeft u pijl gantsch mijn hart versmacht?

 

Neen, het zijn Leonoraas lichjes,

 

Die mijn macht, die mijn macht

 

Houden verkracht.

3.

Ay zie, mijn laatst beklemde zucht

 

Doorboort zelfs aarde en lucht,

 

En kan die noch geen vrucht

 

Of meêly in u wekke?

 

't Boomloof drupt op mijn zucht vast af;

 

Dus laat u tot meêdogen rekke,

 

En laat af, en laat af

 

Mijn straffe straf.

4.

Geen ding ter Werelt is zo hart

 

Dat niet gedwee en wart,

 

Schoon 't staal en yzer tart,

[p. 189]

 

Of't laat zich noch beweege.

 

Is u hart Diamantig hart?

 

'k Zal 't door-kneen met dees zilte reege,

 

Of mijn leet, of mijn leet

 

Is stervens reed'.

 

 

 

D. Questiers.