Den koddigen opdisser. Deel 1

Tracaner.

ALs ick kus de soete mond
Van mijn lieve Radegont,
Zoo ist of myn hert
Op de tipjes,, van haar lipjes;
Myn van vreught ontstoolen werd.

Segh ik 't harte-diefje dan

Dat sy my genesen kan
Met het honing soet;
Of een lonkje,, minnevonkje
Met het honing soet
Dat weer uyt haar lipjes vloet.

Dit is 't antwoordt met een lach:

Ey! wat Damon praten mach,
Spot noch met myn smert;
Doende, o wrede
Vlugger treden,
Spot noch met myn smert,
Vlugt en laat my sonder hert.