Tooneelkrans voor den E. Jongelink Nikolaes van Vlooswyck, Toen hy de rol van Filedonius of Lusthart, by Dr. Franciscus van den Enden, op 's Wyzemans spreuck, door zijne Latynisten ten tooneele gevoert, zoo loflijck en stichtig uitbeelde.
MACTE NOVA VIRTUTE PUER.
OVLOOSWYCK, die van Bloemwijck naer 't Latijn
Uw' naem ontleent, hoe hebt ghy, in den schijn
Van Filedoon, ons met Latijnsche vaerzen
Gesticht, daar't volck in d' overoude laerzen
U heene en weêr zagh treên op 't hoogh tooneel!
Ghy toonde in 't klein Wat Cebes tafereel
In 't groot elck leert met maght van personaedjen,
Gevoert in 't perck der weerelt, vol stellaedjen.
Vol aerdtsch gewoel. Men zagh hoe wulpsche Jeught
Verdwaelt van 't padt en heilzaem spoor der Deught,
En endelijck, na doorgestrede elende,
Bereickt dit langgewenscht en zaligh ende,
Waertoe elck van den hemel is geschickt,
Hoe heeft uw rol 't aenschouwers hart verquickt,
Den geest gesterckt met eedle wieroockreucken
Van leeringen en goddelijcke spreucken!
De Wijzeman, die wulpscheit toomt door vrees
En schrick voor 't ende, ons naer den tempel wees
Van uw tooneel, met veelerhande staeten
Bekleet, daer ghy de weerelt leert verlaeten,
En d'ydelheit, die, als een mist, verdwijnt
In leerzaem brein, waer 't hemelsch licht verschijnt.
Wie vrolijck leert en sticht verdient Godts prijzen.
De wijsheit is een zelve, t'onderwijzen
In middelen verscheiden. Wijsheit spreeckt
In kercke, schoole, en schouburgh: hier ontbreeckt
[pagina 236]
[p. 236]
Geen tong, noch spraeck. Zy kan oock zwijgend wercken
In 't menschen hart, en preeckt door stomme mercken:
Want boeckstaef, verf, en print haer' zin beduit,
En beelt voor oogh en brein haer ooghmerck uit.
Zy dreight, en noodt door straffen, en belooning,
In schilderye of levende vertooning
Van goet en quaet, naer elx verscheiden aert,
Dat dwaelenden te recht brengt, en herbaert.
Zoo moet uw jeught, gelijck een bloem, op luicken,
Auteursrechtvrij