Klioos kraam. Deel 2

[fol. *2r]

Den Heer Pieter Mejontsma.

HOedaanig, met wat een lust en liefde uw' zinn zich strekkt tot alle kunst die verheerliikt is met onberispeliike vraaijigheden, konnen zy getuigen die ooit neffens my toegang genooten ter gezelschapp van U.E. Dies ik (die my beroemen mag uw' gezintheid, in deezen, zo diep als iemand doorgegrond te hebben) niet eens bezorgt ben voor een afzetteliik gezigt te deizen, wanneer ik verschiine met deez bundel bláàren, waar op de bloem van zo veel de vraaiste geesten met een braave luister bloeit. Dusdanig my het verhaalde bewust, neem ik de boekstaaven van uw naam, en drukkze uit in 't voorhooft van miin arbeid; daarze verstrekken zullen een schild, my veel behaagliiker dan of een vorst (hier toe verzogt) vergunde die plaatze te verzien met ziin ontzachgeliike wapens.

[fol. *2v]

Deez van my verzaamelde ende dus opgedischte geestgerechten, ofze alle in uw oordeel niet ziin zo verwonderliik, dan oft Hooft haar uit ziin onvergeliikeliik brein gebaart hadd; niet zo voll zinn, oft het door de spitszinnige harzenen van Huygens hervoort gebragt was; niet zo zielroovende, verzien van hoogstaateliike vonden, oft Vondel door ziin fenixfeder, in allerhande stiil en stof, tot 's werelds verwondering, die den tiid tot voedzel betrouwde; niet zo geleerd, oft Gabbema ziin zangheldinn van topp tot teen in rouwgewaad bemantelde; niet zo hoogdraavend, oft Vos in het allervermaardste truurspell Aran en Titus om wraak en weerwraak déè woeden, of ziin heldhafte vreedezang zong; niet zo deftig, oft de Decker den kruisberg met hertscheurende gedagten opklaauterde, terwiil hy traanperzende geluiden sloeg; niet zo overaardig, oft Anslo ziin wonderbaare en wereldwiize Sweedsche Pallas, als in triomf, zo treffeliik ten toon stellde: echter ik verzeker my zelven, veele der nu niet van my genoemde

[fol. *3r]

naamen, die binnen deez bladeren haar huiswesting hebben, zullen U E. beneffens de voornoemde zo aanmerkliik weezen, wanneer gy die daar voorstaande gedichten in uw gedachten drukkt, dat gy dan het waare beeld dier beteikening als met uw hert omhelst. Van geliiken zullen 'er (hoop ik) meer onzer loffeliike landaard gezind zijn, die het als U E. aangenaam zy, dat ik op dus een wiize de kroon der konsten kweek. Dit is miin oogwitt, hier op doelt miin gedacht; die 't anders will duiden kan het doen; ik ben te vreeden mag ik my noemen, geliik ik van herten ben

U E.

Tot onderdanigen dienst bereide

Den laatsten van Wiinmaand, den jaare cIɔ Iɔc lvii.

H: Rintjus.