Klioos kraam. Deel 1
(1656)–Anoniem Klioos kraam–
Auteursrechtvrij
[pagina 331]
| |
Genooten, uyt u Nieuwe-hof,
Een wonder puyck, van fruyten-stof,
Met noch een stuck vol kleyn gediert,
Dat tusschen Aerd' en Hemel swiert.
Natuyr en konst, die kampen hier
Door 't wonder-baerlijck Konst-bestier,
Van u doorluchte Moeders hant;
Die Paerl' en Heer trots yder spant,
Aen mijn soo onverwacht gejont,
Als oft' my selfs den hemel sondt.
Dit wonder gaf my schier een krack
Als Simson doen hy Gasa brack,
Dit schijnt wel is noch niet genoegh,
Ghy boeyt my aen dien eygen ploegh,
Om deur te sien met schrandre vlijt
Het nieuwste wonder van ons tijt.
Mijns oordeels dan, oock hoement slaet,
Ghy trotst met onse Tytel-plaet,
(O jonge Heldt daer ghy begint,)
De braefste Geesten die men vindt.
En soo ghy dus den yver prest
Wat deelt ghy ons in 't alderlest?
Wat vruchten geeft dit Nieuwehof
Noch end'lijck tot een eeuwich lof?
Daer ick de geesten 't wonder toon
Hier van de Moeder, en haer Soon,
En daer ick van u Vader hoor
Een Godtlijck donder in mijn oor.
O! Nieuwehof! ô! boom, en spruyt!
Ick segh, ick seg u, scheyter uyt,
Of siet, ick daeg, tot uwer straf,
De oude geesten uyt hun graf,
En jaegse door u appel-boom,
En bloem-tuyn, tot u schrick en schroom,
| |
[pagina 332]
| |
En Beeste-perck, en teyken-konst;
Daerom, siet toe, behoudt mijn gonst.
SIBYLLE van GRIETHUYSEN. |
|