Lyck-tranen Over de Doodt van den Heer Johan de Groot, Rechts-geleerde, en Oudt Schepen van Hoorn.
BArst uyt in rouw, mijn borst; de barre Dorre-maendt
Moet nu bevochtight zijn, en moet nu zijn betraent
Met Pen, met oogh, met sin, met lijf, met ziel, om 't sterven
Van Hem, voor wien ick geern hadt 't leven willen derven.
Om 't sterven van de Groot, dieGroot in liefde was
Tot Godt, tot deughdt, tot my, onwaerdigh; Ach! soo ras,
Soo onverwacht my door de doodt ontruckte Broeder!
Jae Broeder door de Liefd', ons onderlinge Moeder.
| |
Jae Broeder door de kunst, die in het dichten leydt,
Daer toe ghy had 't verstandt, en ick genegentheydt!
Indien mijn' aert my niet en porde tot het dichten,
Soo most uw' geest voor u, voor my mijn plicht verrichten;
Uw' geest, gestegen tot 't rijck van de Heyl'ge-geest,
Dewijl het aerdtrijck daer te naeuw voor is gheweest.
Ach over-groote vriendt, mijn tweede ziel en leven!
Hebt ghy dan sonder my het leven soo begeven,
En leef ick sonder u? Neen; levendighe doodt
Ben ick van 't oogenblick dat ghy het leven sloot.
Mijn ander selfs hebb' ick, helaes! aen u verlooren,
En voor u ander selfs hadt ghy my uytverkooren,
Nu zijt ghy my ontvoert, door uw' zielsHemel-vaert,
En tusschen Hemel sweeft mijn' ziel en tusschen aerdt.
Mijn ziel is dagh en nacht by uwe, door gedachten,
Maer vindt noch dagh, noch nacht, die u my weder-brachten.
Klaegh-liederen, die ghy laetst onder handen hadt,
Wie sal die nu nae u vol-trecken in de Stadt,
Wie sal dat heyligh werck in uwe plaets verrichten?
Wie sal meer levens doen, tot uw' bestorven dichten?
Wat Burger sal nae u doen meerder Rijm-konsts blijck,
Als ghy soo jongh deedt by de Hoorensche Chronijck?
Die loffelijcke Stadt, daer van ghy moet ghepresen,
Betreurt zijn, en noyt een vergeten Burger wesen,
Schoon ghy hebt Stadt en Staet en all' het aerdts genot
Vergeten, nu ghy Staet hebt in de Stadt van Godt;
Daer in ghy niet met my nu zinght des Davids Psalmen,
Maer met den David doet den Hemel weder-galmen
Van wegen 's Heeren lof, daer met den vromen Job,
Dien ick Duyts spreecken deedt, ghy zijt daer boven op:
Ghy zijt daer boven op, en ick blijf hier beneden.
Mijn krop is my te vol, en om geen slot noch reden
Te missen aen mijn tongh, is mijn begin 't besluyt,
Barst uyt in rouw, mijn borst, en die en zy noyt uyt.
Henrick Bruno.
|
|
Auteursrechtvrij