Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

[p. 44]

Speel-wagen Sangh.

Stemme: Ons Speel-jacht nu al vaerdig leyt.

NU Voerman jaegh soo dapper niet,
De Paerden raken licht aen 't hollen,
Maeckt datje doch voor u siet,
Of anders rijd' de droes op knollen.
Sie soo dat's lustigh, dat gaet wel,
Nu Meysje wilje niet eens singen,
Hoe nu dus stil? wel wat gequel
Kan nou jou vrolijckheyd bedwingen.
Het is mooy weer, nu eens gekust,
Een kusjen is niet aen gelegen,
Wie dat een kusjen niet en lust,
Die kan het met een doeck afveegen.
Nu brenght jou mondjen eens by my,
En laet my eens u lipjes drucken
Een kus uyt eerbaerheyd is vry,
Nu laet my een kusjen plucken.
Ghy zijt een kusjen dubbelt waert,
Ghy hebt goet verstant van kussen;
Ick wensche my met u gepaert,
Leent my u lipjes ondertussen.
Dat 's twee-mael en het smaeckt nae meer,
Ick woud voor sulck een kusjen sterven,
Ick bidje laet ick mijn begeer,
Noch eens de derdemael verwerven.
Mijn onbeleeftheyt is wat groot,
Ick bidje wilt het my vergeven,
Soo ick niet kus soo ben ick dood,
En ick soud' garen noch wat leven.
Een eerbaer hert dat is beleeft,
En ghy zijt minlijck boven desen,
Mids gy mijn begeeren geeft,
Soo zijt ghy dubbelt waert gepresen.
't Pleysier vermeerdert als men magh,
Met sulcke soete schepsels ryen,
De soetste vreugd die yemant sagh
Is dat men kussen mag en vryen.
Doet ons de eer soo 't u gelieft,
En laet u soete stem eens hooren,

[p. 45]

 

Op dat ghy ons gehoor gerieft,

 

Wy luysteren met open ooren.

 

Het soete keeltje van een Maegt

 

Verheugt een jongmans hart van binnen,

 

Dewijl 't hem in sijn hart behaegt,

 

Het dwingt hem vaerdig om te minnen.

 

Een Maegdekens stem en soet gesanck,

 

Verciert het wesen van de vrouwen,

 

En nood een jongman door die klanck,

 

Om met haer die hy hoort te trouwen.

 

Noch een kusjen voor het lest,

 

Ick sal u danckbaerheyd betoonen,

 

Dat kusjen smaeckt my noch niet best,

 

En wilt mijn stoutigheyd verschoonen.