Afscheid.
Het is maar een koe! En toch, welk een wereld van leed zien wij in de oogen van het arme dier, dat zoo wreedaardig van haar kalf gescheiden wordt. 't Is of zij vermoedt, hoe haar lieveling een wreeden dood tegemoet gaat. En de menschen, die onbarmhartige, gevoellooze menschen, voelen niets van haar smart. Een kalf, dat van zijn moeder gescheiden wordt, gebeurt dat niet dagelijks? Wie denkt er, bij het eten van een heerlijken fricandeau of smakelijke escaloppes, aan het droevige afscheid, door moeder en kind genomen? Waarlijk, 't is goed dat niet alle koeien met evenveel weemoed haar kalveren nakijken als de schilder hier in de oogen en de geheele houding der oude koe gelegd heeft; de dierenbeschermsters in de eerste plaats, en na haar alle gevoelige zielen, zouden stellig een duren eed zweren, zich nooit meer te bezondigen aan het eten van kalfsvleesch.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd