Historie van Hughe van Bordeus

¶ Hoe hughe oorlof nam aen coninc Abroen.

ALs dit huge al gehoort hadde, was hy blijde van die grote geloften, ende hy stond op van der tafelen ende ontfinck die gauen met groter dancbaerheyt ende seyde. O edel coninc abroen dye almogende god moet v lonen van al den duechden die ghi mi bewijst. Ende doen nam hughe die edel riddere oorlof aen coninck Abroen met groter reuerencien ende weerdicheyt ende hi scheyde van daer metten sinen ende hy trac na dormonde

[fol. 18b]

Ende als si langhe ghereden hadden so quamen si op een scoon groen plaetse daer een scoon fonteyne was daer ghinc hughe met sinen gheselscap van den paerde ende si ghingen sitten bider fonteynen om te rusten ende te vermaken hem lieden, doe si gheseten waren so stelde hughe sinen gulden cop bi hem, ende sloech daerouer dat teeken des heyligen cruys ende den nap spranc vol wijns ende hughe schencte al zijn geselscap den wijn oueruloedelic want den nap gaf planteyt van wijne. Doe elc na sinen wil ghenoech ghedroncken had, so sanc den wijn te gronde ende den nap wert droge doe seyde huge god danckende Gheert ende ghebenedijt moet god zijn die my dese grote ghiften toe gescict heeft, ende die se mi gaf was te saligher vren voor mi gheboren, ende huge nam den horen ende wilde blasen. Aliames seyde ic bid v en blaest doch niet voor dat ghi in node sijt want coninc Abroen souts hem anders belgen, doe seyde huge. Neen lieue neue Abroen en sal hem op mi niet belgen dat ic zijn ghiften proeue, ende doen blies hy den horen ende hy had sulcken virtute dat al die dat gheluyt hoorden worden dansende, doe seyde aliames. Ic en heb in al mijn daghen noyt sulcken horen gehoort, want dat gheluyt van allen musik spelen, als van harpen luyten, fluyten, sincken, en hebben niet bi tgeluyt van desen horen, ende dit hoorde die edel coninc Abroen, ende hi verstont dat gheluyt wel ende hi seyde tot sinen volck Mijn vrient hughe pijnt mi nu onuerdient, want hi en is in gheenen noode noch laste, nochtans wensche ic my bi hem met hondert duysent mijnder mannen. Als coninc abroen dit hadde geseyt terstont was hi by

[fol. 19a]

hughen, ende aliames sach coninc Abroen comen met sinen volcke ende hi seyde tot hughen al veruaert. Nu zijn wi al doode lieden. Doen seyde huge. Laet mi lieue neue met minen herre abroen spreken ende en veruaert v niet. Doe quam abroen bi hughen ende seyde wel ionc heere wat hebdi vernomen dat ghi den horen so gheblasen hebt, hughe seyde, ick wilde v ghifte proeuen Doe seyde coninc abroen, meendi dat ic lieghe ende niet waer en seyde doe ic v die ghiften gaf, ic en mach god den heere in gheender manieren lieghen, want hy hem daerom seer op mi vergrammen soude, want ic hoore driemael in den iare der enghelen sanc, soudic dan lieghen dat soude quaet zijn, ende ic soude god seer vertornen Doe seyde hughe. O edel heere syt doch mijnder genadich heb ic teghen u misdaen ic sal mi beteren siet hier mijn lijf, ende mijn leuen, doet met mi dat v belieft doe seyde coninc abroen God heeft v ingegeuen dat ghi soo ootmoedelic spreect, want daeromt ist v al vergeuen Mer ic seg v ende dat bid ick v dat ghy warachtich sijt in uwe woorden voort aen, ende ic verbiede v dat ghi nit en liecht Ende ist dat ghi meer liecht daer sal v grooten last af comen, ende ic en sal v niet meer helpen, noch bi staen al waerdi ooc in groten noden. Doe seide huge God ende Maria die moeten my voortaen bewaren dat ick niet meer lieghen en moet. Ende huge nam oorlof aen Abroen dye hem die benedictie gaf ende reet na Dormonde met al zijn geselscap, ende het was spade in den auont als si te Dormonde quamen. Ende aliames hadt eenen dienaer dye hem lieden int gemoet quam dat hi hem goede herberge wilde wijsen. Doe

[fol. 19b]

seyde die dienaer, vraghet in der stadt na den baelyou daer vindi van alles genoech van eten van drincken doen dancte alyames den dienare, ende si reden na des baelyous huys daer si voor die poorte af saten. Ende sijn in die sale ghecomen binnen der borcht, daer de baeliou was die hughen ende zijn geselscap wel besach, ende hi vraechde hughen van waer hy was, doe seyde huge Ic ben van bourdeus ende hertoech Sanguijn was mijn vader, doe seyde die baelyou so moet ghy willecome sijn, mer spreect heymelic dattet mijn knechten niet en hooren, want si souden v aen minen here brengen, hy haet seer die kersten ende waer hi se crighen can daer doet hi se doden. Doe en wilde hughe die onueruaert was niet heymelic spreken, mer hi seyde heer baeliou ghi spreect so wel de fransche tale van waer sidi geboren doe seyde die baelyou. Vrient ic can wel fransoys want ic hebbe menighen dach te parijs ghewoont, ende die graue van bleys is mijn broeder van vader ende moeder Ick en hev hier in .xvij. iaer van gods wet niet gehoort noch gehouden: nochtans was ic kersten. Nv moet mi god genadich sijn want ic ben een gherogeert sarasine dat doet mijn heere oydon. Maer en sorget ghy niet want ghi sult van alles ghenoech hebben, van eeten van drincken al wildi hier .vij. iaren bliuen, doe seyde hughe danc hebt hondert fout wi hebben noch twee malen met roden goude, ende andere silueren gelts genoech wy moghen daer menich iaren op leuen, doen seyde huge. Goede aliames ende geerwijn coopt ons vitalie in die stadt, ende doet seggen, al de ghene die wil eten ende drincken om god die come op die borche, men sal hen geuen

[fol. 20a]

wijns ende etens ghenoech. Doe loech aliames mer hi dede dat hem beuolen was O god wat quamen daer armer menschen, dit gheruchte quam door al die stadt hoe datter kersten heeren ghecomen waren, daer si hen af verwonderden. Ende aliames cocht al die spise op die in de stadt was, so dat des conincx saryanten des anderen daghes geen spise en vonden te cope, so dat si gram waren ende seyden, is hier die duuel comen die al die spise wech heeft. Doe seyden die sarasinen, hier was een kersten die al die spijse opcochte ende dede se draghen in die sale van den baeliou. Om sinen god heeft hy al dat volck ten eten ghenoodt, wye eten ende drincken wille door sinen god die mach comen. Doe ghinghen die saryanten ende dienaers ende seyden dit haren coninck.