Historie van Hughe van Bordeus
(1860)–Anoniem Huge van Bordeeus– Auteursrechtvrij
[Folio 15b]
| |
al omme beringhet vanden turcken ende ongelouigen honden sarasinen van die wet van machamet, hi woonde op dese side van dat foreest van babilonien, Maer dese prinse was seer cort ende cleen van personen: want hi en was maer twee voeten lanc nochtans was hi seer schoon van natuerlycker sconheyt, ende hi was duechdelijc goeder tieren, ende bouen maten beminde hy dye waerheyt ende hi hatede die lueghenen als sinen vyant ende al dat hi sprac moeste warachtich sijn, mer omdat hi cleen was so was hi te min ontsien, ende dicwil en conste hi zijn woorden niet waer houden daer om hi dicwil in zijn herte seer bedroeft was ende hi badt god Om zijn gracie dat hi doch sijn volck mochte regeren inder warachticheyt, ende sijn vyanden wederstaen. Ende om dat hi geseten was tusschen die ongelouuige aen allen siden tusschen babilonien ende die roode zee. Na dat hi langhe ghebeden hadde so quam hi op een tijt in dat grote foreest van babilonien daer hi coninc Abroen onuersienlic quam een heremijt die hem seyde. O coninc Abroen om dat ghi cleyn sijt van personen ende om dat ghi die waerheit bemint so wert v voortaen macht gegeuen te doen dat ghi wilt, ende wat ghi begeert dat suldi hebben alst is metter waerheyt. Ende in een teeken der waerheit so gheue ic v desen gulden cop, ende desen hoorne die beyde van groter cracht zijn, want alsmen den horen blaest dat gheluyt verblijt al die horten der gheenre diet hooren, ende wie desen horen bi hem heeft is versekert dat hem gheen quaet gescien sal als hi warachtich is die hen heeft Ende den nap heeft sulcken cracht dat wie den nap bi hem heeft ende is buyten dootsonden ende slaet een | |
[Folio 16a]
| |
cruce ouer den nappe so wert den nap vol van goeden wijne, vanden welcken hondert duysent menschen mogen drincken, endeden nap sal uol bliuen, ende die wten nap wilt drincken ende is in dootsonden dien sal den wijn ontsincken als hi meent te drincken Ende als al tgheselschap heeft ghedroncken dan sal den wijn neder sincken in den gront ende den nap sal weder droghe worden. Ende als die heremijt al dit gesegt hadde was hi wech dat coninc abroen niet en wiste waer hi bleuen was: waer af hi hem seer uerwonderde, maer hi was blide door die grote ghiften die hem gegeuen waren, want niemant en heeft sulcke gracien meer gehadt daermen af leest, ende hieraf is nu ghenoech gheseyt. Mer om weder te comen tot onser materien So seyde aliames tot hughen, lieue neue coninc abroen is dicwyl in dat bosch, comet hy bi v spreect niet met hem, mer swijcht al stille, want ick weet wel spreeckt ghi teghen hem hi sal v bi hem houden. Van desen woorden was huge seer verwondert ende seyde Ic en sal coninc Abroen niet een woort antwoorden ende gaf aliames een goet sterc paert ende hi dede hem daerop sitten, ende si reden ten bosch waert inne. Doe quam hem lieden teghen coninc Abroen ende seyde. O huyghe edel here zijt god ende mi willecome, segghet my doch o wel edel man waer dat ghi reysen wilt. |
|