Hoorns Liedt-boecxken

Vol stichtige Bruylofts-sangen, Met noch eenighe rijmen op ‘t Leverken

Een nieu Liedeken.

Voys: Schoonste Nymphe, &c.

Wel heeft Salomon geseyd
Ydelheydt,
Ydelheydt zijn alle dingen,
Zijn dan alle dingen niet
Dan verdriet?
Wat kan eensaemheyt voortbringen.
2 Wat is doch den mensch alleen

[p. 67]

 

In ‘t gemeen,

 

Wat is doch den mensch alleene?

 

Die dickwils hier met geklagh

 

Nacht en dagh

 

Wort besocht met veel gequene.

 

3 Die slechts vreemde oogen siet

 

Vrienden niet,

 

Heeft geen kinderen noch neven,

 

Noch met vriend’lijck ghemoet

 

Wort gegroet,

 

Onsoet is des menschen leven.

 

4 Laet hem wercken vroegh en laet,

 

‘t Helpt noch baet,

 

Om het hoopjen te vermeeren,

 

Dat hy wint of wat hy doet,

 

Spaert oft wrote,

 

Wie sal ‘t overschot verteeren?

 

5 ‘t Is veel beter met sijn tween

 

Dan alleen,

 

Om den last te helpen dregen,

 

Want dat op twee schijven glijt

[p. 68]

 

Beter vlijt,

 

Dan dat eene doet bewegen.

 

6 Ist dat een van beyden valt,

 

d'Ander salt

 

Trouw’lijck soecken te beletten,

 

Komt d’een in, en d’ander mee,

 

Elck is ree

 

Om terstont een stoel te setten.

 

7 Een is overwonnen haest

 

En verbaest,

 

Een alleen komt haest in sneven,

 

Twee dick snoer van kennep of vlas

 

Breeckt niet ras,

 

Enckelt sal ‘t hem haest begeven.

 

8 Twee in Echt te saem gepaert

 

En vergaert,

 

Konnen malkander verwermen,

 

Die alleen is, en wort oudt

 

‘s Winters koudt,

 

Dickmael seyt hy, ey och ermen.

 

9 Wat den Prediker hier leert,

[p. 69]

 

Practiseert,

 

‘t Is een goe leer, soo ick meene:

 

Want Godt self sprack in voorspoet

 

‘t Is niet goet,

 

Dat den Mensche zy alleene.