De Hollandsche Lelie. Jaargang 29
(1915-1916)– [tijdschrift] Hollandsche Lelie, De–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 741]
| |
De bergen rijen, na en ver,
Aaneen zich, hoog en wijd,
En weldra heeft de stille nacht
Zijn sluier uitgespreid.
Ze zingen in mijn ziel zoo zacht,
De wond're sprookjes van den nacht,
Zoo wit en teer en fijn,
Zoo lichtend, door al 't donker heen,
't Is of de sluier brak vaneen,
De heem'len open zijn.
J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.
|
|