De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

[p. 34]

Hoofdartikel
Een Pleidooi voor de Opheffing der Vrouw.

Als wij ons oog laten weiden over de verschillende volkeren der aarde, over de verschillende toestanden in maatschappijen onder de verschillende godsdienstvormen, en wij beschouwen de wereld nu eens als vrouw, als moderne vrouw der Westersche landen, dan springt ons allereerst in het oog, dat de mannen zijn de heerschers der aarde; dat wij leven in een maatschappij gemaakt door mannen. De mannen hebben de macht: het ligt uitgedrukt in de wetten der volkeren, in den opzet der godsdiensten en in de voorschriften van kerkleer en huwelijk.

De vrouw wordt overal behandeld als de ondergeschikte, de gebondene, de overgeleverde aan de willekeur, aan den wellust en aan de dienstbaarheid des mans.

Wat zien wij bij de Christenen? Dat zij de beschouwing over de vrouw van de O.T. sche Israëlieten hebben overgenomen en bestendigd; en vastgelegd hebben als ordonnantie van God: dat de vrouw gehoorzaamheid is verschuldigd aan den man, dat zij is geschapen ter wille van hem; dat zij is aan den man geschonken om zijn hulpe te zijn.

Hier staan we aan de uiting van het grofdierlijke geweld van den sterkere tegenover de zwakkere: de heerschzucht van den sterkere.

Hier staan we aan het monster wanbegrip, dat tot heden de wereld regeert, aan het gruwzaamst vrouwonteerend onrecht, dat de Christenen bedrijven in den naam van den Schepper des Heelals, in den naam van Jezus Christus den gekruisigde voor het recht van de verdrukten.

Jezus, die nergens één woord heeft geuit om de afhankelijkheid en onderwerping der vrouw als haar plicht haar voor te houden.

Wil men een duidelijk bewijs? In Lukas 10:40, 41 en 42 wordt verhaald, dat Jezus een bezoek brengt aan Martha en Maria. Martha nu liep bedrijvig heen en weer en was zeer bezig met veel bedienens, en Maria had plaats genomen aan de voeten van Jezus; en nu verwachtte Martha, dat de Meester Maria zoude vermanen om mee te helpen bedienen (zooals der vrouwenplicht inhield volgens de Schriften), maar Jezus sprak toen de gedenkwaardige woorden: ‘Martha, Martha, gij bekommert u over vele dingen, maar één ding is noodig: doch Maria heeft het goede deel gekozen.’

Let wel, hoe duidelijk deze woorden zijn, indien Jezus had gestaan op oud-testamentischen grond, en Hij leerde wat de Joden God in den mond legden over de vrouw, dan had het niet anders kunnen zijn, dan dat de Meester Maria had gewezen op het verzuimen van haar vrouwelijke plicht: het bedienen, en dat dit bedienen van den gast voor haar voldoende was, aan den man overlatende het geestelijk voedsel. -

Gij, die U Christenen noemt; wat leerde Jezus Christus? de Wet en de Profeeten?? Of bracht de Messias een geheel nieuwe wereldbeschouwing, een geheel nieuwe Gods Openbaring!?

In de plaats van de straffende Wrekende God der Israëlieten, de Hemelsche Vader in het Rijk van Vrede en verdraagzaamheid!

In Marcus 12:25 zegt Jezus: want als zij (de menschen) uit de dooden zullen opgestaan zijn, zoo trouwen zij niet, noch worden ten huwelijk gegeven, maar zij zijn gelijk Engelen, die in de Hemelen zijn. Is hier niet de volkomen gelijkwaardigheid van beide geslachten uitgesproken? -

Nooit kan er een beter tijd aanbreken voor de menschheid op aarde, nooit zal zij kunnen komen uit de Gods gruwelijke oorlogen en de nog grooter Gods gruwelijker ontucht, als niet de vrouw uit hare diepe vernedering wordt opgeheven; als zij niet herboren wordt naar den geest als Beelddraagster Gods.

De zich noemende Christelijken, de dusgenaamde kerkelijken beroepen zich op het Oude Testament (is dit niet geheel ten onrechte, want hebben de Christenen zich niet alleen te beroepen op de woorden van den Christus?) evenwel in het O.T. lezen wij in het eerste Scheppingsverhaal in Genesis 1:26 en God zeide: Laat ons menschen maken naar Ons Beeld naar onze gelijkenis en dat zij heerschappij hebben over de dieren, enz. en verder: en God schiep den mensch naar zijn beeld man en vrouw schiep hij ze.

En God zegende ze en God zeide tot hen weest vruchtbaar en vervult de aarde en onderwerpt ze. Als God hier bedoeld had den man alleen en daarin den vrouwelijken bestaans-vorm inbegrepen, dan zou er geschreven staan en God zegende hem en God zeide tot hem.

Zooals het nu geschreven staat, schiep God man en vrouw beiden naar Zijn Beeld, elk

[p. 35]

voor zijn of haar aangewezen taak in de wereld maar beiden heerscher en heerscheres over al het gedierte over de aarde, wat trouwens geheel ligt in de lijn der natuur.

De zoogenaamde Christelijke uitlegging druischt geheel in tegen de wetten der natuur en is daarom alleen reeds onbestaanbaar.

Maar toen met Christus de dageraad van een beteren tijd aanbrak, van een nieuwe geestelijke aera, toen in de plaats van het forsch geweld met de straffende en wrekende God Israël's, het rijk werd verkondigd van vrede, reinheid en verdraagzaamheid was daarmede plotseling de wereldbeschouwing niet veranderd, en de geest van heerschzucht deed de mannen der eerste Christenheid, de mannen die de Christelijke kerkleer te boek stelden, de onderdanigheid der vrouw aan den man bestendigen; hare rechteloosheid in kerk, in staat, in het huwelijk, zelfs als moeder!

Het was de heerschzucht der tijden - heerschzucht regeerde de wereld. Negentien eeuwen zijn sinds dien voorbijgegaan, waar bleef het Rijk van Christus? het rijk van vrede - verdraagzaamheid - rechtschapenheid?

Heerschzucht heerscht nog alom over de gansche aarde!

In den naam van God vermoorden en verdelgen de mannen elkander en verwoesten de haardsteden, en drenken met bloed de velden, onder het uitroepen van den Christus geest.

Geen schrede is de Christenheid nader gekomen tot het rijk van den Christus.

Waar ligt de oorzaak? Wat is hiervan de reden? Er moet ergens een groote fout schuilen, die al het prediken over Liefde tot een ijdel gepraat maakt. Reeds 19 eeuwen lang wordt er in alle kerken der Christenheid over de Liefde gepredikt. Is 't geen bespotting waar het eerste artikel in de kerk luidt: dat de man is de heerscher en de vrouw zijn dienares? Waar de man in eigenwaan en eigengerechtigheid de mede-beelddraagster Gods dus in het aangezicht slaat in den naam nog wel van Jezus Christus den gekruisigde voor de verdrukten!

Naar mijn innige overtuiging kan de menschheid nooit één stap vorderen als de helft van haar: de vrouw, niet wordt geëerbiedigd in haar rang van medemensch, want niet terwille van den man werd de vrouw geschapen maar om en voor haar taak naast den man.

Nooit zal de aarde één schrede kunnen naderen tot hooger, heiliger bestaan, als de vrouw blijft gebonden in vernederende knechtschap, als aan de vrouw niet hare plaats wordt ingeruimd in de wetten van de staat, in de voorschriften van de kerk.

Nooit zal de menschheid één schrede kunnen naderen tot het rijk van Vrede en rechtschapenheid als de vrouw wordt miskend, gehoond, bedorven in hare eigendommelijke vrouwelijke eigenschappen en vertrapt ter wille van de vleeschelijke lusten van den man.

Want door de vernederende rol haar toebedeeld in de wereld, hoe kan 't anders, werd haar gevoel voor recht verstompt, vermoord, en leerde het, in de oogen der wereld, niets beteekenende meisje, huichelen, behagen en allerlei kunstgrepen om de verveling te verdrijven en een plaats machtìg te worden waar zij ten minste geborgen was.

Met open vizier optreden kon zij niet de klein-onmondig-onwetend gehoudene. Dit werd haar aangerekend voor zonde door de verdwaasde wereld.

Oprechtheid - eerlijkheid - zichzelf zijn, ijdele klanken voor het meisje, voor de vrouw, die door veinzerij, list en huichelen zich een plaats moest trachten te veroveren als.... levensgezellin van den man.

Zóó werd het meisje gevormd, beter bedorven voor de grootsche, veelomvattende taak, die haar wachtte.

Treurige eigenschappen voorwaar voor de toekomstige Moeders van een nieuw geslacht! Droeve vrucht van haar niets beteekenend bestaan in de oogen van haar omgeving.

Ik vraag: hoe kan uit de kleinzielige, listige, huichelachtige en behaagzieke oogendienares des mans een rechtschapen geslacht geboren worden, aangelegd met edele, geestelijke eigenschappen?

Hoe kan uit den man, de eenzijdig vrouwenminachter, de slaaf van zijn ongebonden ongetoomde driften, hoe kan uit zulk geslacht verrijzen beelddragers en beelddraagsters van de goddelijkheid?

Toen de mensch op aarde zich mocht verheugen in vrijheid boven het dier - algeheele meesterschap - ook meester over het geslachtelijke leven, hoe jammervol heeft de man deze vrijheid misverstaan, de physieke krachtmensch, de overweldiger, de heerscher, wiens vernietigende en afbeulende geslachtsdrift de vrouw mede naar omlaag sleurde, haar wezen en haar natuur verkrachtte en geslachten verwekte behept met vuile ongebondenheid en felle heerschzucht.

[p. 36]

Hij heeft van onze aarde gemaakt een moeras van ontucht, ziekten en bederf.

Noemt mij de plaatsen waar dit gif niet is doorgevreten!

Noemt mij één plek, waar de ontucht onbekend is!

Geen man kan het sexueele leven regelen; de regeling hiervan behoort van natuurswege bij de vrouw.

Gaat naar de dierenwereld en merkt op dat daar de eerbied door de natuurzelve werd ingescherpt aan de mannelijke schepselen, eerbied voor het dragende dier en het wordende geslacht.

De vrouw alleen gevoelt en weet wat dienstig is of schade berokkent aan haar en haar vrucht.

Elke man behoorde daar ten minste eerbied voor te hebben, voor het heilige proces wat zich bij de vrouw voltrekt, eerbied voor haar geestelijk en lichamelijk welzijn, voor het wordende kind! Eerbied voor de harmonie in haar wezen!! doch de man, niets van het innerlijk wezen der vrouw begrijpende, bespot, verguist, hoont hare teere heilige vrouwelijkheid en vernielt, en offert vrouw en kind op voor de genoegdoening van zijn vermeende behoefte.

Denken de vrede-droomers en de liefdepredikers dat er ooit een betere tijd kan aanbreken op aarde, denken zij, dat er één stap in de goede richting kan komen op de rotte geslachtelijke grondslagen, waarop de man de samenleving gebouwd heeft? Gelooft het niet!! de vervlogen 19 eeuwen getuigen het!!

Eerst als de man de vrouw heeft naast zich geroepen om te zamen nieuwe grondslagen te vormen voor een nieuwe maatschappij, dan kan er eerst sprake zijn van vooruitgang; hiertoe behoort kracht en geest, de tezamenwerking van man en vrouw.

Aan ons vrouwen, die reeds de beteekenis der tijden begrijpen, de plicht onzen roepstem te laten hooren; met onweerstaanbaar geluid te laten klinken onzen eisch om recht, om de plaats in te nemen in kerk en staat, waarop wij rechten zullen bezitten.

Laten wij onze zonen en dochters opvoeden met liefde tot wat edel is en rein, rein bovenal, en met onbuigzamen wil voor het recht van de vrouw.

Doch allereerst de vrouwen omhoog, haar rechtsgevoel ontwikkeld, hare inzichten verruimd, haar gevoel van eigenwaarde aangeblazen tot een vlam, die alles om haar heen zal verlichten.

Dan eerst en dan eerst alleen kan er een betere tijd aanbreken, dan eerst kan het ruw geweld en de gruwelijke oorlogen verdwijnen, en dan eerst zal de samenleving en het huwelijk en de menschenwereld kunnen komen in hooger, reiner banen, nader tot het Vrederijk van Christus, nader tot U O God.

Mevr. S. Hoogendijk-Hesse.

Arnhem.