De Hollandsche Lelie. Jaargang 28

Hoofdartikel
Levensonderhoud.

Wie getrouw de dagbladen leest zal daarin herhaaldelijk de volgende aanbiedingen vinden:

Eene dame, over veel vrijen tijd beschikkende, wenscht dezen productief te maken.

Een heer van middelbaren leeftijd zoekt een werkkring als particulier secretaris of rentmeester.

Een oud-officier zoekt eene hem passende betrekking.

Of ooit op de advertentiën van de dame, van den heer van middelbaren leeftijd of van den oud-officier gereflecteerd wordt, kunnen wij natuurlijk niet nagaan, doch wij hebben een sterk vermoeden dat zulks niet het geval is.

[p. 98]

Met de plaatsing van dergelijke naïeve annonces gooien de naar verdiensten strevende personen goed geld naar kwaad. De bewoordingen zijn zoo vaag gesteld, toonen zoo'n volkomen gemis aan zakelijkheid, dat 't wel in den bol van geen werkgever zal opkomen, er op in te gaan.

Dames, die over veel vrijen tijd beschikken, zijn er maar al te veel, zij zijn talrijk als het zand der zee en behoeven heusch niet uit de kranten te worden gehaald.

Voor particulier secretaris (dat wel heel voornaam klinkt, maar dikwijls blijkt een vrij inferieure betrekking te zijn) of voor rentmeester, neemt men gewoonlijk niet al te oude gegradueerden of mannen, werkzaam in het notarieele vak, ook wel personen uit de geldwereld of uit wetenschappelijke landbouwkringen.

Uit niet-vakmenschen worden zij zelden gerecruteerd, daar voor de diensten, welke van hen verlangd worden, speciale vakkennis, hetzij van het geldwezen, hetzij van economischen aard, noodig is.

Couponnetjes knippen of huur ophalen kan bij ouderdom of ziekte van den bezitter zeer goed geschieden door een vertrouwden klerk of kantoorlooper, doch het nazien en in orde houden van huizen, het verbeteren en ontginnen van land en het controleeren van ondernemingen in Indië kan alleen door tusschenkomst van vaklieden geschieden.

Nu de laatste advertentie. Deze is wel de dwaaste van alle. Er ligt een zekere mate van naïeve eigendunk in opgesloten. Het is alsof de wereld er van in kennis moet gesteld worden dat meneer X, de oud-officier, eene hem ‘passende’ betrekking wenscht.

Welke betrekking zou zijn Edelgestrenge wel passen?

Liefst eene waaraan den titel van Directeur of Adjunct directeur is verbonden, doch dergelijke titularissen moeten gewoonlijk over een som beschikken, noodig voor den inkoop van het vereischte getal aandeelen in de vennootschap, waarvan meneer de Directeur is.

Daar nu meestal oud-officieren niet tot de begüterde menschen behooren, moet aan iets anders gedacht worden, conform aan den vroegeren maatschappelijken rang van den zoekende.

De Maatschappij heeft echter geen oud-officieren noodig, er zijn uit alle kringen zoovele pas van hoogeschool, academie of technicum komende of nog in actieven dienst zijnde eminente mannen voorradig, dat op deze vage aanbieding wel nimmer geregardeerd zal zijn geworden door ernstige werkgevers.

Wij gaven deze voorbeelden, om er den lezer op te wijzen welken verkeerden weg dikwijls door werkzoekenden wordt ingeslagen.

Het is zeer moeielijk voor menschen van zekeren leeftijd om zonder vakkennis nog te slagen.

Voor rijks- en gemeentelijke betrekkingen bestaat gewoonlijk een leeftijdgrens, varieerende tusschen 35 en 40 jaar.

Hieraan behoeft dus door ouderen, die buiten betrekking zijn, niet meer gedacht te worden.

Het afloopen van audiënties, het bezoeken van hoofdambtenaren, van Kamer- en Raadsleden, is derhalve verknoeide tijd.

Blijven over de agenturen van Levensverzekeringmaatschappijen, Spaarkassen, wijnen, sigaren, thee, linnen, und kein Ende. Wij weten allen, wat het beteekent iemand (maar al te dikwijls tegen zijn zin) iets op te dringen, aan te prediken, wat evengoed, zoo niet beter, door hem verkregen kan worden, indien hij zich slechts de moeite wil geven naar het betrokken kantoor of naar een grooten goed gesorteerden winkel te gaan.

Neen, dit is niets voor menschen, die dit niet vanaf hun vroege jeugd gewend zijn geweest!

Dan hebben wij nog den stormloop van baantjesjagers naar de opengevallen betrekkingen van administrateur eener Stoomvaartmaatschappij, van een weeshuis, van de een of andere stichting of postjes aan Eigen Hulp.

Men komt dan op een lijst te staan met honderden anderen en nu is 't maar de vraag, wie de gelukkige zal zijn, wie de beste kruiwagens heeft.

Nog eene zeer gezochte betrekking verzuimden wij te vermelden, n.l. die van Collecteur of Collectrice bij de Nederlandsche Staatsloterij.

Is u wel eens op het spreekuur bij den Directeur geweest, geachte lezeres of lezer, b.v. na een pas ontstane vacature, en heeft u dan wel eens acht geslagen op de gezichten der dames die, vol illusie van heinde en ver gekomen, onverrichterzake weer moesten terugkeeren?

Heeft u de (n.b. gezegelde) verzoekschriften, die de arme stumpers van requestranten of supplianten, zooals de ouderwetsche term

[p. 99]

luidt, moeten indienen aan den Minister van Financiën, wel eens geteld of gelezen?

Men zou er tranen van in de oogen krijgen, in zulke roerende bewoordingen zijn zij opgesteld, en zulke stapels vormen zij.

Velen kunnen tientallen jaren gezegelde requesten indienen, en reisjes naar den Haag maken, alvorens in serieuze aanmerking te komen.

Een hooggeplaatst ambtenaar, dien ik hier eens over sprak, beweerde lachend, dat men evengoed een uitstapje naar de maan kon ondernemen.

Hier geldt het lasciate ogni speranza, laat alle hoop varen!

Wilt gij er iets bijverdienen, begint dan met u grondig op een vak toe te leggen, wat u belang en liefde inboezemt, en wat gij na een zekeren tijd onder de knie kunt krijgen, hetzij iets van technischen, commercieelen of economischen aard, hetzij een vak op het gebied van vrouwenkleeding, onderwijs, muziek, teekenen, photographie of wat ook.

In iets wat met lust ondernomen wordt, slaagt men gewoonlijk ook, mits men slechts het noodige uithoudingsvermogen heeft, en het voor en tegen goed heeft overwogen.

En zijt gij 't eindelijk meester, biedt dan den werkgevers uwe diensten aan, werpt uw schroom op zijde en loopt ze allen af, tot gij geholpen zijt. Bekwame vakmenschen hebben steeds hun brood.

Of nog beter, indien gij zoo gelukkig zijt over eenige middelen te beschikken, richt dan op een druk punt een kantoor of zaak op.

Wenscht ge u daarentegen in het landelijke te begeven, welnu, gij kunt u toeleggen op de vruchten- of groententeelt, op het kweeken van planten, bloemen en gewassen of b.v. op de pluimveefokkerij.

Groote sommen zijn daar niet mee gemoeid en leerscholen zijn er genoeg.

Gij zijt dan nuttig bezig en werkzaam in eene richting, die naar uw smaak is.

Verhinderen echter ouderdom, ziekte of gemis aan energie u, om nog iets te gaan ondernemen, en dreigt toch het spook van duurdere levensstandaard en van toekomstige mìsère, welnu, wat ligt er meer voor de hand dan om eene goedkoopere woonplaats, waar de belastingen en huishuren minder drukkend zijn, te zoeken?

Ubi bene ubi patria. Waar 't goed is, daar is uw vaderland.

Den Haag.

F.A. EBBINGE WUBBEN.