De Hollandsche Lelie. Jaargang 25

Het Lied der Zee.

Hoor, over Hollands blonde duinen,

Een lied van naamloos wee,

Een stille schreiïng van verlangen,

Dat is het lied der zee.

Aloverstemmend, machtig, heerlijk,

Wordt ons dat lied gebracht;

De woeste golven dragen 't juichend,

Geweldig in hun kracht.

De kleine golven zingen teeder

Het murmelend golvenlied,

Nog onbekend met storm en branding

In eind'loos vèr verschiet.

Ze zingen... zingen en omhelzen

Met schuim gekroond, het strand,

Tot dat zij breken en gaan rusten

In 't gouden oeverzand.

O trotsche zee, ik luister, luister,

Met heimwee in het hart;

't Is of gij uitzingt al de⁀ellende

En al de wereldsmart.

En toch... ik hoor in 't lied der golven

Geen rouw, geen smart alleen,

Een halleluja hoor ik trillen

Door weemoedsklanken heen.

Het lied der zee, zoo hartdoortrillend,

Vol grootsche majesteit,

Is een symbool, is een belofte,

Is 't lied der eeuwigheid.

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.