De Hollandsche Lelie. Jaargang 25

Correspondentie van de redactie met de abonnés

De redactrice van de Holl: Lelie brengt ter kennis van de lezers van dit Blad, dat zij géén manuscripten, of brieven, haar naar aanleiding der redactie-aangelegenheden toegezonden door niet-abonnés, kan beantwoorden langs particulieren weg. De correspondentie in dit Blad dient zoowel tot de beantwoording van brieven, als tot de mededeelingen betreffende aangenomen en geweigerde bijdragen, en zij, die zelve geen abonné of abonnée zijn, kunnen dus met verwachten langs een anderen dan den correspondentie-weg te worden beantwoord. Wanneer zij door leesgezelschapkring, of samen-lezen, of op welke wijze dan ook, gelegenheid kunnen vinden de correspondentie-rubriek te volgen, dan is de redactrice bereid hen dáárin te beantwoorden.

Op dezen regel wordt voortaan géén uitzondering meer gemaakt, en afzonderlijke nommers, correspondentie-antwoorden aan niet-abonné's behelzend, worden niet meer toegezonden.

Alle Brieven moeten, om in de d.a.v. week omgaand te kunnen worden beantwoord, uiterlijk Zaterdag-ochtend in mijn bezit zijn.

Redactrice.

P.S. Het spreekt van zelf, dat deze regel alleen geldt voor eerstbeginnenden, èn voor briefschrijvers die in de corr: rubriek thuishooren.

Mela. - Nu, gij moet toch erkennen, dat ik U ditmaal niet lang op antwoord laat wachten, nietwaar? Ik plaats Uw mij tegelijk met Uw briefje toegezonden artikel zoo spoedig, omdat het inderdaad actueel is. Des te meer geduld echter moet gij hebben met de plaatsing der gedichten. Alles in eenmaal gaat onmogelijk. Geloof mij, gij zijt bijlange de eenige niet van wien ik bijdragen heb liggen van lang over 't jaar zelfs. Gij hebt U heusch niet te beklagen over mijn goedwilligheid om U zooveel mogelijk te helpen; echter, wie veel inzendt heeft allicht altijd eenige stukken wachtend. - Ik begrijp best, dat het voor U een groote teleurstelling is geweest zoo te zijn beetgenomen door dien uitgever, die U de uitgave van Uw boek beloofde, en het niet deed, en ik vrees, dat het U inderdaad niet gemakkelijk zal vallen spoedig een ander te vinden. Probeeren, altijd opnieuw probeeren, anders dan dat weet ik er ook niet op.

't Doet mij bijzonder veel genoegen, dat ook gij behoort tot hen die tegenwoordig de Lelie dubbel graag lezen om den steeds meer en meer actueelen inhoud. En ik vind het altijd prettig als mijn lezers mij eerlijk vertellen wat zij graag lezen, en wat niet. In dit geval van dat eene stukje, dat gij prullig vindt, deel ik niet gansch en al Uw meening. Zeker, literaire waarde zat er niet in. Niet dáárom heb ik 't dan ook opgenomen, maar om den inhoud, dien ik zoo wáár vond, en waarvan het mij voorkwam dat vele lezers, en vooral lezeressen-óók, zelve zouden ondervinding hebben. Nu, het blijkt dat gij-ook, als man, die ondervinding hebt. Waarom het dan ook niet eens ten papiere gebracht? Zulk een onderwerp is zoo-algemeen-menschelijk dat het allicht lotgenooten interesseert. Hartelijk gegroet.

Mevr. C.M.T.W. te Rotterdam. - Ik heb U per particuliere briefkaart geantwoord, dat ik niet begrijp welk werk U bedoelt? Daar Uw adres echter onvolledig is opgegeven, weet ik niet of de kaart terecht komt, zoodat ik mij ook per Lelie-corr. tot U wend, hopend dat dit onder Uw oogen zal komen.

Mej. Zeldenrust. - Ik schrijf Uw naam voluit, daar ik door den uitgever verneem, dat gij U tot hem hebt gewend, om inlichtingen, en dus daaruit vermoed dat gij geen abonnée, noch Lelielezeres zijt; indien ik mij in dat vermoeden vergis, dan zal deze correspondentie wel te eenigertijd onder Uw oogen komen, en verzoek ik U mij nauwkeurig op te geven, of gij onder pseudoniem inzondt, alsook den naam van het ingezondene. Het is heel goed mogelijk, dat Uw werk nog niet is beoordeeld, en evengoed is het denkbaar, dat gij onder het door U opgegeven pseudoniem reeds per corr. zijt ingelicht; indien gij de Lelie leest, dan zult gij in elk geval weten, dat particulier niet wordt geantwoord, en indien gij haar niet leest, zendt dan s.v.p. óók geen bijdragen in van dezen aard.

Mevr. E.L. - C.v.V. - Ik heb Uw briefje ontvangen. Ik had U gaarne per briefkaart geantwoord om U in te lichten waaraan het nog niet terugzenden van Uw werk is te wijten, maar gij gaaft Uw adres niet op in dat laatste briefje, en ik herinner het mij niet meer uit het hoofd; het ligt bij Uw werk in mijn huis. Door het plotselinge van mijn vertrek vergat ik U 't manuscript terug te zenden. Ik blijf echter slechts tot April weg, niet langer, en zal het U dan terstond zenden. Naar ik vertrouw hebt gij intusschen reeds in de Lelie gelezen, dat ik afwezig ben, en daardoor begrepen waaraan het uitblijven van antwoord is te wijten geweest.

Mej. P.A. - Gij schijnt helaas te behooren tot de velen die meenen, dat het voldoende is om te zeggen: Ik kan schetsen maken, een tooneelstuk

[p. 624]

schreef ik, en ‘enkele gedichten’ (!!), om met dit zelf-getuigenis ineens geld te verdienen. Geloof mij, de tijdschriften worden bestormd door bijdragen-leverende menschen, waaronder er velen zijn, die al blij zijn als zij zich ‘gedrukt’ zien zonder eenige betaling. In elk geval, in de Lelie is absoluut geen plaats voor zulk soort werk als gij aanbiedt. Dit is geen hardheid van mij persoonlijk, maar ik kan het menschen als U niet genoeg op het hart drukken: Bedenk toch dat een tijdschrift geen liefdadigheids-inrichting is, waar men werk verschaft bij wijze van middel van bestaan. Ik hoop dat dit antwoord onder Uw oogen komt.

Rosalius. - Gij zult wel alreeds in de Lelie gezien hebben, dat ik in 't geheel niet kan geweest zijn bij Lensvelt Nicola, omdat ik reeds sinds half Februari hier in Menton vertoef. Ik moest hartelijk lachen om Uw veronderstellingen, en ook om Uw beschrijving van het toilet mijner vermeende vriendin. 't Heeft niets van wat zij bezit. 't Spijt mij dus alweer dat ik mij 't compliment, dat de genoemde dame van U kreeg, geenzins kan aantrekken. Gij ziet, gij zult op Scheveningen moeten zoeken opnieuw, want, als de zomer komt, ben ik niet veel in den Haag.

Ge. - Hartelijk dank voor Uw briefkaart. Alles wordt per kolom berekend.

No. 10. - Voor Uw vriendelijke kaart veel dank. Gij behoeft de ontvangen pres: ex: niet terug te zenden natuurlijk. Als gij dus voortaan de Lelie leest, dan kan ik U weer gaarne antwoorden daarin. Een zinnetje uit Uw kaart trof mij als zóó waar: ‘Zoolang U de finesses van mijn werk niet kent, zoolang kunt U er ook geen oordeel over vellen.’ Juist, lieve No. 10. pas dat zinnetje nu óók eens toe op mij, en geloof mij nu ook eens, dat gij de finesses niet kent van mijn huishouden, mijn redenen om zus te leven en niet zoo, etc. Ik heb mij heusch nog nooit een oordeel aangematigd over Uw reformwerk, ik heb U integendeel steeds gewillig geholpen, maar ik heb U alleen onlangs gezegd, dat gij-zelf, volgens Uw eigen getuigenis, daarmede geld hebt weggegooid, 't welk gij dus, volgens Uw eigen principe, beter deedt te besteden aan kinderen aannemen. Dat de opvoeding van kinderen heel veel kan bijdragen tot hunne verbetering, en dat het verantwoordelijkheidsbesef bij de ouders lang niet groot genoeg is, geef ik U van harte toe. -

Nu nog even een antwoord op Uw vriendelijke woorden omtrent een eventueel bezoek ten mijnent. Als ik kàn wil ik U graag bijtijds waarschuwen, maar, als ik tochtjes maak, geschiedt dat nog al eens heel onverwachts. Bovendien zou ik 't afschuwelijk vinden als ik U ook maar eenigen omslag veroorzaakte. Dat háát ik positief. Wilt gij ten mijnent komen, dan zijt gij hartelijk welkom, maar dan vind ik het het prettigst, dat gij Uzelve aanmeldt. Doe dat dus gerust. Ik ben den ganschen zomer op Scheveningen.

Over Matten bij Interlaken. (S.J.S) - Door Uw postzegel vermoed ik dat gij particulier antwoord verwacht. Dit is niet doenlijk voor mij. Ik wil U gaarne per Lelie-corr. te woord staan. Op Matten woonde ik eenige zomers achtereen. Het ligt vlak bij Interlaken; voor iemand die goed loopt, een kwartier, zonder te stijgen. Het ligt aan den voet van het heerlijke, schaduwrijke Rügenpark. Ik woonde er in een gemeubelde woning (boerenhuis) zeer naar onzen zin; wij deden onze eigen huishouding, met onze Marie. Daar ik thans volstrekt niet mag klimmen om mijn hart-kwaal, kom ik er niet meer, want ik leefde als het ware in het Rügenpark, dat gansch in de hoogte ligt. Uit eigen ondervinding ken ik dus daar geen hôtels, maar ik weet dat hôtel Sonne goed is (ik heb het gerecomandeerd aan Lelielezers die er zeer tevreden waren), en, goedkooper, Pension Alpina. Sonne licht dichter bij Interlaken dan Alpina. Beide hôtels liggen aan den weg Matten - Interlaken, (zonnig). Men kan van uit Matten alle mogelijke prachtige toeren maken, dezelfde die men van uit Interlaken doet, naar Grindelwald, de Jungfrau, etc. etc., te veel om te noemen. Prijzen kan ik U moeilijk noemen, daar die varieeren naar den tijd van het jaar, en de kamerligging, en elk jaar plegen te stijgen. Ik vermoed dat gij in Sonne 7 à 8 francs, en in Alpina ongeveer 5 francs zult betalen; hoe meer leden Uw partij telt, hoe goedkooper men gewoonlijk is bij prijs-overlegging; ook de duur van het verblijf doet er aan af natuurlijk.

J.H.D. - Ik zou in de eerste plaats Uw hekelstukje niet goed durven plaatsen, omdat ik - hoezeer ik U niet behoef te zeggen dat de inhoud mijn gróóte sympathie heeft - een beetje huiverig ben voor de gevaren der wet in zoo'n geval. Als ze je in zoo'n geval willen den voet dwars zetten, dan loop je erin. Bovendien echter begrijp ik het tweede couplet niet recht; het is niet duidelijk wat gij bedoelt. Gij zult er wel copie van hebben gehouden, denk ik? - Overigens dank ik U recht hartelijk voor Uw sympathie-betuiging met mijn aanvallen jegens de jachtwreedheden. Nietwaar, speciaal van vorstelijke personen vind ik het zoo laf, zoo kinderachtig, dat zij zich bezighouden met een dierenkwellen (want een ander woord is er niet voor) dat voor hen niet het minste gevaar oplevert, omdat alles vooraf is besteld en klaargemaakt voor hen, zoodat zij niet missen kunnen. Het is dan ook verkwikkend te lezen dat een Frederik de Groote met minachting neerzag op zulke slachters-bazen, onder zijn eigen standgenooten. Ik voel altijd een soort weerzin voor 't slaafsche dat er zit in den mensch, wanneer ik zie hoe het publiek met graagte grijpt naar de plaatjes waarop jagende vorsten en koningen worden afgebeeld, inplaats van zulke lui te boycotten. - Het honorarium hebt gij dus in goede orde ontvangen? Dat doet mij genoegen. Gij weet dat ik nog een stuk van U heb liggen? En, ik meen, ook een brief ter beantwoording. Zoodra ik weer thuis ben, zal ik alles ten spoedigste afdoen. Hartelijke groeten.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.