Het hofken der geestelycker liedekens(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina clxxix] [p. clxxix] [Ontwaeckt ghij menschen ouer al] Een nieu Liedeken op die wyse: Te Mey als allen die vogelkens singhen. Ontwaeckt ghij menschen ouer al Siet wat v Christus geuen sal Rijst wt den slaep der sonden Op dat wij mogen groot en smal Vrome campers sijn beuonden Wilt v bekeeren wt liefden soet Ende bidt altijt met grooten ootmoet Ende wilt lancmoedich wesen Op dat wij moghen sijn behoedt Van die leeren verkeerde wegen. Ghij sijt ons trooster ons toeuerlaet Dus willen wij doen nae uwen raet Ende ons van v niet keeren Op dat wij niet en comen te laet Metten den dwasen in veel oneeren. Hij roept ons allen groot en cleyn Comt tot dat leuende water reyn Om niet sal ickt v geuen Ghij sijt versoent door mij alleyn Waer voor wilt ghij dan beuen. Uan hem compt alle salicheyt Hij is den wech ende die waerheyt Die daer leydt totten leuen Comt allen tot mij soo Christus seyt Ick en sal v niet begheuen. Wilt v fonderen op Christus woort En wandelt in sijnder liefden voort En wilt daer niet aff scheyden [pagina clxxx] [p. clxxx] En laet ons houden eendrachtich accoort En laet v niet verleyden. Hij heeft ons gheroepen tot eenen lichaem Als kinderen tot sijnen dienst bequaem Soo Paulus schrijft warachtich Totten Ephesien vintmen staen Sijt dit altyts voordachtich Een ghelooue, een doopsel, ende een Heer Wacht v wel van verkeerde leer Die niet en ouer comen Met Christus woorden ende leer Want Godt salse verdoemen Wy moetense schouwen als fenyn Want wy van Christus schapen sijn Die hooren sijn stemme crachtich Dus volcht hem nae verstaet wel mij In syn weghen warachtich. Mijn iock is soet, mynen last is licht Spreckt altoos, Godts woorden niet en swicht Ende wilt daer aff vermonden Op dat wy niet ghelyck den knecht Versmoort en liggen in sonden. Christus heeft ons seer bemint Meer dan een moeder haer eygen kint Alsoomen mach aenschouwen Hij en verlaet ons niet diet wel versint Al die op hem betrouwen. Lof princelijcke heere ient Die ons die waerheyt maect bekent Door uwen gheeste van bouen [pagina clxxxi] [p. clxxxi] Die ons van den vader is ghesent Ende wilt hem altijt louen Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij