[Ick wil mij gaen verheugen]
Dit Liedeken gaet op die wijse, Die fieren nachtegale, hy sanc
soo soeten sanck.
Ick wil mij gaen verheugen
In dat prieel van vreuchden
Dat gheeft soo soeten roke
Die staen soo wijt ontploken.
Die sanck soo soeten sanc
Soo sanck hij met seuen thoonen
Die hoordet inden troone.
Dat ierste liet van minnen
Die mij die doot doen smaeken: