Het hofken der geestelycker liedekens(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Met desen nieuwen iare] Met desen nieuwen iare, So willen wij vrolijc zijn Ons heuet een maghet claere Ghebaert een kindekijn, In Bethleem vercoren, So ons die scriftuere verclaert, Is ons een kint gheboren, Die mager bleef ombeswaert. Hier bouen wt den troone Wert Gabriel ghesant, Al totter maghet schoone, Al in dat Iootsche lant, In Nazareth ter stede Vant hij die maghet alleyne, Hij sprack Godt gheue v vrede, Godt zij met v ghemeyne. Ghij zijt bouen alle vrouwen Van Gode ghebenedijt, Bij v wort noch behouden, [pagina xxij] [p. xxij] Dat Adam heeft ontvrijt Ghij sult in uwen lichame Een edel vrucht ontfaen, Ende blijuen sonder blame, En twijfelt daer niet aen. Die maecht wert seer van binnen Verscrickt in haren moet, Sij dacht in haren sinnen, Hoe comen mocht die groet, Die haer den Inghel brochte, Sij en hadde noyt man ghesien, Sij dachten in haren sinnen, Och hoe sal dat gheschien. Die Inghel sprack o reyne Waerom sijdij versaecht, Ghij sult ontfanghen een greyne, Ende blijuen een suvuer maecht, Ende baren sonder pijne Dat licht der Enghelen broot Der werelt medecijne Ende sal zijn sijns ghenoot. Hoe soude ick kint ghedraghen Ick en kende noyt gheenen man Noch en hebbe in mijn behaghen Hoe soude dat wesen dan Het is bouen natueren crachten Te sijne moeder ende maecht Hierom trueren mijn ghedachten Hierom ben ick versaecht. O hooge maecht van prijsen [pagina xxiij] [p. xxiij] Waerom sijdy versaecht Die heylighe gheest sal rijsen In v wel suyuer maecht Godts crachten wtuercoren Die sullen u omuaen Dat wort van v gheboren Sal Adams sonden dwaen. Oock Elizabeth heeft ontfaen In haerder ouder tijt Haer daghen zijn vergaen O maghet ghebenedijt Het is in Godts vermeughen Dat is ende wesen sal Nv blijft in goeden heughen Vertroost dat iammer dal. Die sone des alderhoochsten Soo sal hij zijn ghenaemt Hij sal die werelt vertroosten Ende hij blijft ombeschaemt Sijn rijck sal altijt dueren Ende nemmermeer vergaen Hierom en wilt niet trueren Die vrucht sult ghij ontfaen Die ootmoedige pellicaen reyne Viel neder op haer knien Siet hier Gods deerne cleyne Na uwen woorden moet mij gheschien Al totter seluer uren Ontfinck die maghet fijn Sij droech hem sonder trueren [pagina xxiiij] [p. xxiiij] Sij baerde hem sonder pijn. In Bethleem vercoren Als ons die scriftuere verclaert Is ons dit kint gheboren Het is veel eeren waert Die moeder is maecht eerbaer Dies willen wij vrolijck zijn Hij is Godt ende mensch te gaer Hij en mocht niet beter zijn. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij