Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim



[pagina 195]
Raad voor een kale beurs. Toon: Het Feest van Ceres. 1. Ze zeggen, 'k heb een lelyk wyf Door 't Huwelyk gekregen; Maar 'k namze tot myn nachtgeryf, Daar is niet aan gelegen: Haar oogjes zegt men die zyn rood, En 't neusje lykt wat vurig, Dat zy zoo bleek ziet als de dood, En dat ze kwyld gedurig. 2. Haar oortjes daar word van gezecht: Die zyn gestadig vochtig; Haar halsje dunkt my dat is recht, Een ander zeid: 't is bochtig. My dunkt zy heeft een' gladden rug, Die word voor krom versleten; Men noemt haar mank, ik noem haar vlug; Haar reuk word haar verweten.
[pagina 196]
3. Doch hoe zy is, ik ben te vreê, Ze is goed genoeg in 't duister; Haar geld is mooi: 'k vermaak me 'er meê Als 't geeft by dach zyn luister. Ik lagch met iedereen zyn praat, En tast braaf in de schyven. Al die slecht met zyn beursje staat, Zoek maar zulk soort van wyven.