Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

[p. 140]

Celindes Jaargety',
Vierd Kloris gul en bly.

Toon: { Menuët.
{ Wie kwam my te wekken zoo ras.

Zouw ik myn Celinde niet
Vrolyk groeten met een lied,
Daar zy heden Jarig is?
ô Ja, gewis ://:
'k Zal u, mondig Meisje, thans
Met geen Bloem of Mirthekrans,
Die de Herfst ons roofd,
Versieren 't jeugdig hoofd. ://:

Neen, ik heb iets aêrs bedagt,
't Geen u word van my gebragt,
En u in dit bar zaizoen,
Meer nut zal doen; ://:
Dek uw teêre leên daar meê,
Zoo als Laura eertyds deê,
Die my, door de dood,
Deed erven dit kleinood. ://:

[p. 141]

3.

 

Vyf en twintig jarig mensch!

 

Zo gy krygt het geen ik wensch,

 

Zult gy krygen alle goed

 

Van de overvloed; ://:

 

Ja, 'k zal u met ditto waar,

 

Noch verwarmen jaar op jaar,

 

En steeds zyn verblyd

 

Wanneer gy jarig zyt. ://:

'k Schenk daarop dit glaasjen in,
Leef lang en vernoegt, vrindin!
'k Drink het daarop schoontjes uit,
Daar is de fluit. ://:
Tirsis, volg uw' Kloris na;
Hebt ge 'er zin toe? 'k zie van ja;
Roep met my: Hoezee!
Celinde, leef in vreê. ://: