Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

[p. 137]

De twee verliefden.

Toon: { Indien ooit Maagd.
{ Reveillez vous.
Hier heeft my Rozemond.

Waar kan ik my ooit meer vermaken,

Dan daar ik by myn Schone ben,

En pluk de roosjes van haar kaken,

En hoop op 't geen ik noch niet ken.

Kus ik haar, zy kust my weêr teder,

Lach ik, zy lacht my weder toe;

Omarm ik haar, ze omarmt my weder,

En geen van beiden word zulks moê.

'k Verlang, naar 't geen haar doet verlangen,

'k Weêrhouw my, om 't geen haar Weêrhoud;

Zy houd my, en ik haar gevangen;

Ik trouw niet, om dat zy niet trouwt.

[p. 138]

4.

 

't Zal echter nu niet lang meer duren,

 

Of ons verlangen zy gestaakt;

 

Wy tellen, van nu af, reeds de uren,

 

Dat onze min zal zyn volmaakt.

Apoll', wil met uw' Zonnewagen

Wat snelder spoeden als voorheen';

Te eêr scheppen wy 't gewenscht behagen,

Climeen in my, ik in Climeen.