Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

De ongelukkige speelder.

Toon: { Menuët.
{ Wie kwam my te wekken zoo ras.

Ach! ach! 'k ben myn geldje kwyt,
Is dat voor my niet een spyt!
'k Zeg voortaan 't verbruide spel,
Altoos vaarwel: ://:
'k Wouw dat Bord en Dobbelsteen,
In Nephtunis plas verdween,
En dat de Kaart,
Verbrande op Pluto's haart. ://:

[p. 99]

2.

 

Schoon ik Trokkedielje speel,

 

Of Verkeer, 't is eevenveel:

 

Gooi ik Vaa, of Passedies,

 

't Is al verlies: ://:

 

't Zy ik Omber of Piecquet,

 

Of Quadrielje of wel Bazet,

 

Wische of Lanterlu,

 

't Is voor en naa fou tu. ://:

Speel ik 's morgens op Biljare,
't Is of my de Tafel fard:
Keu en Bielje, Stok en Mars
Zyn my steeds dwars. ://:
Als ik Trok, myn geld raakt voort:
Zelden raak ik Pen of Poort:
'k Vind geen geluk,
In Kolf baan, Bal of Stuk. ://:

'k Heb daar weêr de gantsche nacht,
Met de Stenen doorgebracht,
En, daar 't Spel op 't beste leek,
Kreeg ik die steek; ://:
Viermaal vyven naa malkaêr;
'k Heb noch werk dat ik bedaar;
Maar, 'k hoor de Haan,
Des wil ik naar Bed toe gaan. ://: