Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

[p. 48]

Venus offeraar.

Toon: 'k Heb u zoo langen tyd.

MYn lief, uw zoet gezicht

En 't blozen uwer wangen,

Myn lief uw zoet gezicht

Heeft my tot min verplicht:

Uw lonkjes, lagchjes, kusjes,
Ontfonken myne lusjes:

Uwe heusche aard,

Met deugd gepaard,

Is wederliefde waard.

Zoo ras als myne hand,

Drukt op uw blanke borsjes,

Zoo ras als myne hand

Die globetjes omspand;

Voelt myn Natuur een' neiging,
Een' wondren opwaards steiging,

Een zekren gloed,

Die my het bloed

In min ontbranden doet.

[p. 49]

3.

 

Ik kniel dan, dus ontfonkt,

 

Voor 't altaar uwer liefde,

 

Ik kniel dan, dus ontfonkt,

 

Daar Cupido my lonkt;

 

Daar kan ik offrend kusschen:

 

Myn minnevonken blusschen:

 

En moê gekust,

 

Genieten rust,

 

Tot weêr ontbrand myn lust.