Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

XIX.

Stem: O quam amabilis es Jesu.

MAria laet uw' oogen dalen;

Gedenckt eens dat gy Moeder zijt,

Ja Moeder der bermhertigheyt

Wy komen by u bystandt halen.

Aensiet ons smert, opent u hert

Met uwe soete stralen.

Staet op, ô Moeder, siet ons haecken

Als Bloemen na den dageraet:

Toont ons u minnelijck gelaet,

Daer d'Engelen sich in vermaecken;

[p. 184]

 

Ghy sult ons zijn een sonne-schijn,

 

Waer door ons herten blaecken.

 

 

 

Verdrijft de duysternis der nachten,

 

O suyver onbevleckte Maen,

 

Op dat wy rechte wegen gaen,

 

En na den Hemel mogen trachten.

 

Van u wy vreught, door u wy deught,

 

In u wy troost verwachten.