Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

IX.

Stem: Cui assimilabo te?

O Schoon, en onbevleckte Maen

Maria uytverkoren:

Koningin der Maeghden ://:

Die den Heer, ende Godt soo behaeghden.

O Moeder weest gegroet ://:

Gy zijt den Morgen-douw, die yder leven doet,

Sonder u waren wy al verloren.

[p. 161]

 

Leydt ons door dese duysternis

 

Maria licht der zielen.

 

Gy siet ons woelen ://:

 

U Moeders hert vol genaed' moet dat gevoelen.

 

O Zee-sterr' geeft u licht ://:

 

Eer ons de sond te grond treckt door haer groot gewicht.

 

Suldy ons onbeweeght sien vernielen?

 

 

 

Maria staet ons by in noodt,

 

Als wy van hier gaen scheyden,

 

Wilt ons geleyden ://:

 

Wederstaet, en verslaet, die ons bestrijden.

 

Wy sullen t'uwer eer ://:

 

Uw' gunst, en uwen naem by yder loven seer.

 

Gy kond' ons door een woord al verblijden.