Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt


XXI. Stem: Gallas il n' est plus à propos. WY groeten u, ô eeuwig Woordt, Gedaelt uyt 's Hemels throonen, Om by ons hier te woonen, En vieren uwe bly geboort.
[pagina 49]
De Seraphinen al verheugt In de Locht, Sanctus, Sanctus singen, En gloria ://: met volle vreugt, Dat mensch en dier verblijdt met vlijt opspringen. Hoe komt gy in soo armen Stal Van Bethlehem te rusten, Van nooddruft, en wellusten Verlaten, en berooft van al? Is dat een Hof van sulcken Heer, En God s Soon? wien de Cherubinen Ter aerd' geboogt ://: bewijsen eer Met een groot heyr, en choor der Seraphinen. Staet op Jerusalem verblijdt, En gaet Jehovah groeten,
[pagina 50]
En valt hem neer te voeten, Die d'aldernaeste vrienden zijt. Maeckt hem een Konincklijcken throon, En Paleys, hooger veel verheven, Dan Salomon ://: brengt hem de Kroon Van Majesteyt, die 't al, die 't al doet leven.