Helikon. Jaargang 4

[p. 154]

Verrukking

De nacht, vervuld van uw mild leven,
waarin uw stem mij tot zich roept,
heeft mij u weer geheel gegeven,
en 't hart vindt weer een hart dat zoekt.

ik mag in uw geheimen wonen,
bergen en dalen van mijn lust.
’k hervind in u mijzelven schooner,
o lichaam, door uw mond gekust -

mijn handen zullen opgetogen de
weelden van uw zoete lijf
zegenen, hun geluk verhoogen
en wonen bij het zacht verblijf

der ziel, wier adem in het stroomen
van vochte lippen, warme huid
mij zal verrukken tot uw droomen,
o uitverkoren kleine bruid.

G. Kamphuis