Helikon. Jaargang 3

[p. 85]

Kwatrijnen

I

Hij sprak: dit is de wet, waarnaar gij leven zult.
Hier wordt ook u mijn laatste wensch onthuld.
Herken mijn woord: al uw verzuchtingen
En smeekgebeden zijn in mij vervuld.

II

Niet aan het eind der uitgemeten dagen
Of in der menschen onophoudlijk klagen
Gaat gij verloren, wereld, maar in mij
Wanneer uw stormen door mijn lichaam vlagen.

III

Waarom verlangt de zieke naar het leven
En de gezonde naar 't verlossend sneven?
Zijn in de wereld op- en ondergangen
Dan niet hetzelfde en voor ons om 't even?

IV

De overmoed der waatren is zeer groot.
De heerschzucht van den storm is overgroot.
Maar grooter dan de macht van wind en wateren
Is van het kleine hart de groote nood.

V

Ontzinde smart... wie heeft er medelijden?
Bezeten vreugde... wie zal zich verblijden?
Is hij niet wijzer, die in éénen glimlach
Zijn pijn en zijn verrukking kan belijden?

D.A.M. Binnendijk