Helikon. Jaargang 1

[p. 50]

Verantwoord

Wie van ons zou uit dit heden,
Dit gevleugeld evenwicht

Van gelijken lust en plicht,

Met de wereld kunnen treden

In haar overleefd gericht?

Zijn wij niet voorgoed gesloten

Buiten het beperkt bereik

Van haar dwingend vergelijk,

Wij onterfd en uitgestooten,

En verbannen uit haar rijk?

Zonder teerkost, zonder dekking,

Uit de volle voorraadschuur

Togen we op den blinden duur

En de stralende verschrikking

Van dit hemelsch avontuur...

Hoe krijgt van tekort en bate

Rekening en eindbedrag

Zijn vereffenend beslag,

Waar het hart niet eens kan haten

Wat het niet beminnen mag?...

Die bedoelden ons te schaden,

Hebben met hun dwang en spijt

Enkel onze vlucht geleid

Naar dit brandpunt van genade,

Waar beklag is noch verwijt.

[p. 51]

 

Alle aanspraken, alle schulden,

 

Elke onafgedane post,

 

Zijn voor altijd ingelost

 

In onze éene, nooit vervulde

 

Taak die 't leven won en kost:

 

 

 

Uit de diepte omhooggestegen

 

Tot waar liefdes helder licht

 

Nimmermeer voor nachten zwicht,

 

Is ons slechts de dood gebleven

 

Of vereender wake plicht

 

 

 

Die de baken uwer oogen

 

Met mijn donker hartebloed

 

Tot den stillen lampschijn voedt,

 

Die de wereld houdt getogen,

 

Dat zij noodschiks volgen moet

 

 

 

In slaapwandelend verrukken

 

Dit erbarmen dat van ver,

 

Hooger steeds en zuiverder,

 

Door haar schemering komt bukken,

 

Avondster en morgenster...

 

 

 

En geen ademtocht houdt zonder

 

U mijn vogelvrij gebed

 

Zijn nahankelijken tred

 

Met den voorsprong dien Gods wonder

 

Boven ons heeft ingezet.

 

 

 

P.C. Boutens