Het Haerlems leeuwerckje in-houdende veel aerdige nieuwe liedekens, met veel nieuwe voysjens

[Orpheus wilt vluchten]

Stem: Ach wat moet hy lyen, &c.

Orpheus wilt vluchten,
Met al u genuchten,
Want mijn waerde eer,
Heb ick met eenen Heer

[p. 55]

 

Verloren, Verloren,

 

Doen ick wierdt verkoren

 

Tot den droeven val,

 

Och waer ick noyt geboren

 

In dit tranen-dal.

 

Met recht magh ick wel klagen,

 

In mijn jonge dagen,

 

Nu hy my begeeft,

 

Die my gesworen heeft,

 

Te Trouwen, En houwen

 

Mijn voor sijn Huys-vrouwe,

 

Nu so laet hy my

 

Sitten in benouwe,

 

Vol van druck en ly.

 

In het eerst beginnen,

 

Doen hy my quam Minnen,

 

Scheen hy heel gemoedt,

[p. 56]

 

Als Suycker Honigh-soet.

 

Maer heden, Beneden,

 

Heeft hy tegen reden

 

Die geslooten Blom

 

Met de voet getreden,

 

Mijnen Magedom.

 

Hy placht heele nachten

 

Langh te doen sijn klachten,

 

En riep Ster en Maen,

 

Met dese woorden aen:

 

Ach Hemel, 't Gewemel,

 

Van mijn oogh-geschemel,

 

Is my soo berooft,

 

Nu mijn soete Engel,

 

My niet en gelooft.

 

Nu heeft hy daer tegen

[p. 57]

 

Sijnen wil verkregen,

 

En verheught hem seer

 

In 't rooven van mijn Eer:

 

O lieger, Bedrieger,

 

Weest als eenen vlieger,

 

Ghy meynedigh Fielt,

 

Wreed als eenen Tyger,

 

Die mijn vreught vernielt.

 

In mijn eerst instantie

 

'k Hiel groot alliantie,

 

Met de Maeghden teer,

 

Maer nu eylaes meer

 

Genuchten, Wilt vluchten,

 

Want mijn beste vruchten

 

Is torment eylaes,

 

Krijten, weenen, suchten,

 

Is al mijn solaes.

[p. 58]

 

Och waer sal ick heenen,

 

't Licht is nu verdweenen,

 

Daer ick laet en vroegh,

 

Schier mijn roem op droegh,

 

Ick gane, En stane,

 

Al wat ick vermane,

 

Is van mijn ongeluck,

 

d'Oogen vol van tranen,

 

En het hert vol druck.

 

Vlied nu vry Violen,

 

Cyters en Mandolen,

 

Want u aerdigh spel,

 

Is my een droef gequel,

 

Ick klage, Mijn plage,

 

Stadigh alle dagen,

 

Met veel dfruck en ly,

[p. 59]

 

Komt nu jonge Maeghden,

 

Spiegelt u aen my.

 

Want het lamenteren,

 

Wilt niet estimeren,

 

Van de Jonghmans doch,

 

Want sy zijn vol bedroch,

 

Haer klachten, Met machten,

 

En zijn niet te achten,

 

Want sy nergens naer

 

Als u eer en trachten,

 

Tot u groot gevaer.

 

Adieu Lief dan heden,

 

'k Sluyt mijn droeve reden,

 

Verwacht vry Godts straff,

 

Want ick treck na het Graff.

 

Ick sterve, Bederve,

[p. 60]

 

Heer laet my verwerven,

 

U schoon Hemelrijck,

 

Wilt my immers jonnen

 

's Hemels Paradijs.