Het Haerlems leeuwerckje in-houdende veel aerdige nieuwe liedekens, met veel nieuwe voysjens

[Liefhebbers vroom, en trouwe Bontgenoten]

Stem: Ey schoone Nimph, &c.

Liefhebbers vroom, en trouwe Bontgenoten,
Weest nu in 't hert verblijt,
Een Jonge Prins, uyt Orangie gesprooten,
Is nu op desen tijdt,
Verkoren hoogh, door Eendrachts vaste banden,
Door eenstemmingh van altemael,

[p. 21]

 

Als Opper-Hooft en Generael,

 

Van onse Landen

 

De bitse Nijt wou hem wel eer verdrucken,

 

Maer Godt die zy gelooft,

 

Haer vals beleyt heeft niet willen gelucken,

 

Sijn luyster niet verdooft,

 

Hy is ons borgh, naest Godt wy hem vertrouwen,

 

Ick wensch hem heyl ende voorspoet,

 

Zegent, ô HEER 't Orangie-Bloedt,

 

Viva Nassouwen.

 

Wilhelmus heeft ons Vryheyd eerst begonnen,

 

Wiert van 't Leven berooft,

 

Prins Maurits heeft veel Steden vroom gewonnen,

 

Was eyndlingh afgeslooft:

 

Prins Hendrik was een schrik en dwang van Spanje,

 

Waer vond men oyt so braven Helt,

[p. 22]

 

Hy wast die 't Landt in Vryheydt stelt,

 

Viva Orangie.

 

Als desen Helt sijn Leven had verloren,

 

Doen was sijn Zoon bequaem,

 

Wiert weer een Prins Wilhelmus verkoren,

 

De Tweede van die Naem,

 

Manhaftigh, vroom, hy ontsagh geen gewelden,

 

Hoewel hy was noch jongh bejaert,

 

Heeft Lijf noch Leven niet gespaert,

 

Viva die Helden.

 

Wie sou de Lof van die Helden beschrijven,

 

Het eynd en het begin,

 

Mijn swacke Pen sou in gebreecke blijven,

 

Maer echter niet te min,

 

Moet ick haer roem nu op het hoogst verçieren

 

Haer luyster blijft noch schoon in glans,

[p. 23]

 

Wilt çieren dese Oorloghs-mans,

 

Met Lauwerieren.

 

Dees Jonge Prins geeft Heer dijn gulden Zegen

 

Tot nut van 't Vaderlandt:

 

Zijt ghy met ons, so zijn wy niet verlegen,

 

Al voor ons trots Vyant,

 

Sy meenen 't net over ons hooft te stelpen,

 

Al quam al 't boos en Hels gewoel,

 

Den Paus en al sijn Roomse Stoel

 

't Sal al niet helpen.

 

Dit geeft een moet aen alle Nederlanders,

 

Rijck, arm en gemeen,

 

Elck is een Prins in 't hert als goe voorstanders,

 

Heeft gunst van yder een.

 

Of Vranckrijck ons meent uyt het Land te jagen,

 

Daer zijn Liefhebbers kloeck van moed,

[p. 24]

 

Die sullen met Lijf, Bloed en Goed

 

Haer Leven wagen.

 

Offert tot God met liefde u Gebeden,

 

Op u Vryheid blijft staen,

 

Met danckbaerheyt wilt trachten na de Vrede,

 

't Sal dan in als wel gaen.

 

Bewaert ons Prins, wilt hem, o Heere, geven,

 

Dat hy magh bloeyen in sijn Jeught,

 

En groeyen op van deught tot deught,

 

En een langh Leven.

 

Op d'Opper-Prins willen wy ons verlaten,

 

En op ons Helden trouw:

 

O Heer verleent wijsheyt ons Heeren Staten,

 

En onsen Prins Nassouw:

 

Viva Colnels, viva ghy Capiteynen,

 

Viva die strijden voor ons Staet,

[p. 25]

 

Viva elck Burger en Soldaet,

 

Strijt als Romeynen.

Proeven doet smaken.