Haerlems oudt liedt-boeck
(ca. 1640)–Anoniem Haerlems oudt liedt-boeck–
AuteursrechtvrijStem: Van de Vroukens van Harlem.Te Mey als alle de Vogelkens singen
De bloemkens uyt der aerden springen,
Zoo denck ick om den soeten,
Sal ick nu den bitteren doodt
Alleyn besueren moeten.
Den bitteren doot en suldy niet besueren
Ick souder veel liever gaen avontueren
| |
[pagina 78]
| |
En al op Godts ghenaden,
Komt noch tavondt daer ick ben
Ick ben tot u gheraden.
Of ick tavont tot u quam,
V lieve moeder dat v’nam, die u met hert veminne,
Soo most ick uyt den Lande gaen,
En komen daer niet weer inne.
Het gincker al op een veynster sluyten,
Hy wasser in, hy en wasser niet buyten
Hy was daer waerlijck inne,
Al in een duyster Kamerken
Daer speelden sy ’t spel van minne.
Snachts omtrent der middernacht,
Als zy op haer eere dacht
Hoe wee was haer te moede,
Sal ick nu mijn gheel kruyst hayr
Alleyn op binden moeten.
Bint op, bint op u gheel kruyst hayr
Ghy zijt van mijn kleyn kinde swaer,
Wat batet langh ghesweghen
Daer ick u gisteren avondt om badt,
Dat heb ick nu verkreghen.
Al ben ick van een hont ghebeten
Ick en ben noch niet opghegheten
Hy heeft my laten leven,
Als dat kindt gheboren is,
Ick salt den Vader gheven.
Geeft my dat kint ick salt doen houden
Met silver en rooder Gouden
Recht oft ick waer een Heere,
Adieu mijn over soete lief
Strijdt altijdt voor u eere.
Wat gaf hy dat meysken voor haer eer
Twee hondert gulden min noch meer
En al van rooder goude,
Als dat Kindt gheboren is
Zoo sal ick dat selfs doen houden.
Die dit Liedeken heeft ghedicht
Dat was een geselleken van herten licht
Hy heeftet wel ghesonghen,
Hy heeftet van zijn schoon lief ghedicht
Tot spijt der nijders Tonghen.
| |
[pagina 79]
| |
Hy heeftet gesongen hy singet wel meer
Ten geeft den Lantsknecht prijs noch eer,
Godt laet hem verwinnen die schande
Als hy dat Meysjen bedroghen heeft
Soo wijckt hy uyt den Lande.
|
|