Haerlems oudt liedt-boeck(ca. 1640)–Anoniem Haerlems oudt liedt-boeck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Van de Goudtsmits Dochter. Het wasser een Goutsmits Dochter, Sy hadder een so jongen domme sin, Sy hadder een soo jongen dommen sin, haer vryde mijn heer den jongen Marcgrave En hy stont soo vast in haren sin. Och Moeder seyde sy Moeder, Mach ic eens aen gene groene dale gaen, &c. Gaen lesen, gaen plucken de gelu rode roosjes [pagina 73] [p. 73] Die daer aende groene heyde staen. Dochter seyde sy Dochter, Aen gheene groene dale gae jy niet, &c. Daer gaeter mijn Heer den jonge Marckgrave, En dat hyder jou niet en siet. Mijn Heere de Marckgrave En die sieter mydats waerlijck niet, &c. Hy gaeter spaneeren aen gene groene dale, En hy peyster al om syn soete lief. Als sy der aen groene dale En aen geene dale quam ghegaen, &c. daer vont sy mijn heer den jonge Marcgrave In zijn armtjes dat hy haer nam. Hy namse al in sijn armen, En kustese al voor haer roder mont, &c. Weest wellekom sey hy mijn oversoete liefje En gy maeckter mijn jonc hartje gesont. Hy spreyde synen Mantel Al neder in dat groene gras, &c. Om datter zijn twee zijn twee vergulde sporen, Van den dauw niet soude worden nat. Hy leyde zijn hoofje neder, En al neder in dat moye Meysjes schoot, Sy kemden zijn hair, zijn geel ghekrulde hairtje Met een kemmetje van goude root. Mijn Heer den Marckgrave Het moeter eens gescheyden zijn, Vernamter dats jou en dats jou getroude vrouwe En met recht sou sy wel toornigh zijn. Ick wou dat mijne ghetroude En al voor mijne voeten hier lagh doodt, En dat ick met jou wel oversoete meysje Sou gaen plucken de Roosjes roodt. Vorige Volgende