Haerlems oudt liedt-boeck(ca. 1640)–Anoniem Haerlems oudt liedt-boeck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Van Gerrit van Raephorst. Het geschiede op een so goeden vrydag, En datmen Godt te dienen plagh, Smorgens vroegh by tijden: Dat Pieter de Grebber met sijne huysvrouw Te Kercken soude rijden. Sy reden alhier, sy reden aldaer, Sy reden al achter Wassenaer, Al achter de hooghe Duynen, Daer quamper haer Gerrit van Raphorst Wat jaeghje? steelje mijn Konijnen? Wat sou ick dats jouwe konijnen jagen, Daer ick hier sit op mijn Vaders wagen, En hoe soud ick het konnen beginnen? Doe sprac Gerrit van Raephorst dat edele bloet [pagina 71] [p. 71] Onder ’t ziddelbort sal ickse vinnen. Pieter de Grebber die wierde van verwe root Hy sette zijn Dochter al vanne zijn schoot En hy settese al onder zijn zijde, daer namse dats Gerrit van Raephorst van daen, Hey dats heene ginck hy met haer rijden. Hy settese voor al op zijn Waghen Hy lieter zijn Paerden lustig aen draven, Al wat zy draven mochte, ’t Was mijner om hasen of konijnen te ddoen Ick heb het wildtal dat ick sochte. De Moeder rieper, o wee! o wach! Ick sacher mijn dagen noyt droever dag, Eylaey ick moet het ghedooghen! Ick bender mijn jonghste Dochter quijt, Ick moet het sien al voor mijn ooghen. Ey lieve vrouwtjen hebt goeden moet! En is hy niet rijck hy is Edel van bloet, Hy is soo rijck van bloede, Hy heefter de rijcke vrienden soo veel, Zy sullen ons Dochtertjen wel voeden. Och lieve man! wat meuchje spreken, Wat sullen zy van den Edeldom eren? Wat sullen zy gaen beginnen? Laet onser gaen trecken na ’s Gravenhaeg toe, Wy sullen ons Dochtertjen wel vinden. Als zyder tot ’s Gravenhaeg binnen quamen, En zy haer dochter niet en v’namen, En zy haer niet en vonden Zy spraken mijn Heertje van Wassenaer aen Of hyse aen haer dochtertjen helpen konde. Mijnheertje die spracker al sonder sneven Och Vroutje waer is jou man gebleven, En waer is jou Man ghebleven, Bender ghy u jonghste dochter quijt, Ick en kanse jou niet weder gheven. Vorige Volgende