Haerlems oudt liedt-boeck

[Het is gheleden soo men seydt]

Stemme: Die nu wil me uyt, &c.

Het is gheleden soo men seydt
Te speele te varen met soeticheyt,
Alsoo ick hebbe bevonde,
Met een geselschap soet, Fris ende wel gemoet,
Voeren sy met den vloet, Na Yselmonde.

Men seydt somtijdt soo nu soo dan

Dat moey weer wel veranderen kan,
Al ist op Somers rijden,
Soo veel alst dat behoeft
Heeft hem de Windt vertoeft,
Die al waren bedroeft
Daer naer weer in’t verblijden.

Daer onder was een arme maeght

Die van dat onweer was versaecht,
Zy sprack met suchten en beven
Schippertje goedertier,
Salveert mijn leven hier
Ick sal tot u pleysier
Mijne Maeghedom gheven.

De schipper nam dat woort indacht

Nochtans heeft hy de reys volbracht
Tot dat zy quame te Lande
Van yder een persoon,
Ontfingh hy zijnen loon
Behalve ’t moey Meysje schoon,
Greep hy by der hande.

[p. 62]

 

Die Maghet was gheheel ontstelt

 

Sy wou de Schipper gheven ghelt,

 

Maer Schippers woordt gingh boven

 

Kom kom mijn Liefje kom,

 

Daer en baet gheen der som,

 

Dan alleene u Maeghedom,

 

Naer u beloven.

 

Ick heb mijn best soo wel ghedaen

 

Om uwe Maeghedom te ontfaen

 

Meent ghy met mijn te ghecken,

 

Kom, kom mijn Liefje reen

 

Gaet met mijn hier alleen,

 

Laet ’t ander volck in ’t ghemeen,

 

Haer weghen trecken.

 

Dat Meysje dat spracj jonck en teer

 

Mijn Maeghdom is mijn beste eer,

 

Daer moet ick mee voor sorghe

 

Sa Schipper eens ghesmult,

 

Ick weet ick kenne schult:

 

Maer ghy moet met ghedult,

 

Mijn noch wat borghen.

 

Die schipper was een jonck baroen

 

Hy gaf dat Meysje eenen soen,

 

Daer hy hem in verheughde

 

Schoon lief ick schel u quijt,

 

Tot op een ander tijdt

 

Sietdat ghy sulcke woorden mijt,

 

Wandelt in deughden.