Haerlems oudt liedt-boeck

[p. 3]

Een Scheydt Liedeken;

Op de wijse: Al mijn droefheydt moet ick klaghen.

Adieu Haerlem schoone stede
Wijt vermaert en seer pleysant,
Daer elck mach leven in vrede
Nae zijn lust seer triumphant:
Adieu Vrienden alghelijcke
Willet doch nemen in ’t goe
Dat ick dus uyt Haerlem strijcke
Want ik ben de weelde moe.

Adieu Vader ende Moeder

Om te trecken heb ick lust
Godt den Heer is mijn behoeder
Daerom weest niet ongherust:
Adieu Broeders groot en kleene
En Susters leeft als de vroe
Adieu mijn maets alghemeene,
Want ick ben de weelde moe.

Adieu Hans Robijn verheven

Adieu Francoys Soete fijn
Ioos van Nefte daer beneven
En Ioris Vermeers devijn
Dat ick dus van hier vertrecke
Is van weelde dat ick ’t doe
Adieu mijn Maet Hans van Hecke
Want ick ben de weelde moe.

Adieu Hans Meeuwels ydoone

Adieu oock Hans Berenaert
Vincent Goemaer, en Hans Boone
Adieu oock Nijs Everaert,
Iaques Hueryblock eendrachtigh
Armoede staet my nu toe:
Armoede ben ick deelachtigh
Want ick ben de weelde moe.

[p. 4]

 

Adieu Hans de Smet eerweerdigh,

 

Adieu Hans Huyvetter oock

 

En Fransoys Veraert expeerdich

 

Adieu Abraham de Kroock

 

En Guilliam Geyns ghepresen

 

Van weelde dwinght my de Schoe:

 

Adieu mijn maets uytghelesen

 

Want ick ben de weelde moe.

 

Adieu Ionghmans goedertierich

 

Die hier niet en zijn ghenaemt:

 

Adieu Dochters seer manierich

 

Wilt leven ghelijck ’t betaemt:

 

Adieu Maets aen allen zijden

 

Armoede wert my een roe

 

Om my daer me te kastijden

 

Want ick ben de weelde moe.

 

Prince mijn Vrienden loyalich

 

En mijn lieve Maets minjoot

 

Een gheluckigh leven salich

 

Wensch ick u uyt Liefden groot:

 

Dit Liedt moest ick u noch schincken

 

Al had icket met den bloe

 

Moeten schrijven, sonder mincken

 

Want ick ben de weelde moe.