Het Haagsche Bosch, waarin te vinden zyn de allernieuwste liederen, die hedendaags gezongen worden

[p. 7]

Volks-lied.

Wien Neerlandsch bloed in de aders vloeit,

Van vreemde smetten vry,

Wiens hart voor Land en Koning gloeit

Verheft den Zang als wy.

Hy stell' met ons, vereend van zin,

Met onbeklemde borst,

Het Godgevallig feestlied in

Voor Vaderland en Vorst. (bis.)

2. De Godheid op haar' Hemeltroon,

Bezongen en vereerd,

Houdt gunstig ook naar onzen toon,

Het heilig oor gekeerd:

Zy geeft het eerst, na 't zalig koor,

Dat hoger snaren spant,

Het rond en hartig Lied gehoor

Voor Vorst en Vaderland. (bis.)

3. Stort uit dan Broeders! eens van zin,

Dien hoogverhoorden kreet;

Hy teld by God een deugd te min,

Die Land en Vorst vergeet,

Hy gloeit voor Menschen Broeder niet

In de onbewogen borst,

Die koel blyft by gebed en lied,

Voor Vaderland en Vorst. (bis.)

4. Ons klopt het hart, ons zwelt het bloed

By 't ryzen van dien toon:

Geen ander klinkt ons vol gemoed,

Ons kloppend hart zo schoon,

Hier smelt het eerst, het dierst belang,

Van allen staat en stand,

Tot één gevoel in d' eigen Zang,

Voor Vorst en Vaderland. (bis.)

[p. 8]

 

5. Bescherm, ô God! bewaak den grond,

 

Waarop onze adem gaat;

 

De plek, waar onze Wieg op stond,

 

Waar eens ons Graf op staat,

 

Wy smeken van uw Vaderhand,

 

Met diepgeroerde borst,

 

Behoud voor 't lieve Vaderland

 

Voo Vaderland en Vorst. (bis.)

 

6. Bescherm, ô God! bewaar zyn troon,

 

Op duurzaam regt gebouwd.

 

Blink' altoos in ons oog zyn Kroon,

 

Nog meer door deugd dan goud!

 

Steun hy den schepter, dien hy torscht,

 

Bestier hem in zyn hand,

 

Beziel, ô God! bewaar den Vorst,

 

Den Vorst en 't Vaderland. (bis.)

 

7. Van hier, van hier wat wenschen smeedt

 

Voor een van twee alleen,

 

Voor ons gevoel, in lief en leed,

 

Zyn Land en Koning één.

 

Verhoor, ô God! zyn aanroep niet,

 

Wie ooit het scheiden dorst,

 

Maar hoor het één, het eigen Lied,

 

Voor Vaderland en Vorst. (bis.)

 

8. Dring', luid van uit ons feestgedruisch,

 

Die beê uw' Hemel in:

 

Bewaar den Vorst, bewaar zyn Huis

 

En ons, zyn Huisgezin,

 

Doe ons laatst, ons jongst Gezang

 

Dien eigen wensch gestand:

 

Bewaar, ô God! den Koning lang

 

En 't Lieve Vaderland. (bis.)