De Haarlemsche spoorwagen(na 1863)–Anoniem Haarlemsche spoorwagen, De– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 5] [p. 5] Neerlandsch vlag. 'k Ben fier, 'k ben trotsch wijl ik de kleuren Van 't Oude Neerland wappren zie, En haar kan tot den hemel beuren, Daar buig ik voor geen macht de knie! Neen, nooit ontrukt men ze aan mijn handen, En wie zich haar vijandig toont, Zij blijft de roem der Nederlanden, En wee hem, die haar kleuren hoont! Zij wappert op die heldre vloten, Als Koningin van d' oceaan, Hield zij haar macht, hoe fel beschoten, Op Gal en Brit en Kastiliaan, Op vreemde kust en verre stranden, Werd zij met eer en roem bekroond, De oude vlag der Nederlanden, Dus wee hem, die haar kleuren hoont. [pagina 6] [p. 6] Maar ook in 't veld, zag men haar wappren, Die driekleur, Neerlands heldenvaan, Daar stonden onze oude dappren, Als vaderlanders moeten staan. Neen dwingelandij kan hier nooit wonen, Daar moed en geestkracht in ons troont, Dat zouden wij nog willen toonen, Dus wee, die Neerlands driekleur hoont. Napoleon zoo fier en krachtig, Was zeer op Neerlands vlag verwoed, Was voor die oude vlag niet machtig, Het koste haar veel jeugdig bloed. Bij Waterloo zoo moet gij strijden, Daar werd oud Neerlands roem bekroond, De Fransche Adelaar zag men daar strijken, En Neerlandsch driekleur werd vertoond. Wee hem die ons wil annexeeren, Die onze vlag dat pronkjuweel, Door rooversbanden durft onteeren, Vernedring was zijn eigen deel. Dat Rood Wit Blaauw kan nooit verdwijnen, Als men haar eer met moed beloont, De eendracht zorgt dat zij niet kwijnen, Dus wee hem, die haar kleuren hoont. En tracht men ooit haar glans te dooven, Geweld te doen aan volk en staat, Nooit zal 't verraad haar luister dooven, Zoolang een borst van Neerland slaat, Zoolang bij ons door broederbanden, Nog vrijheidszin en eendracht woont, Blijft zij de vlag der Nederlanden, Dus wee hem die haar kleuren hoont. Vorige Volgende